ฉันเดินกลับออกมาหาพี่ธีร์ที่หน้าผับ เขาก็ยังยืนรอฉันที่ลานจอดรถ ทั้งที่ความจริงเราทะเลาะกันมาก่อนหน้าแท้ๆ
“พี่มีที่ให้สงบจิตใจไหม ”
ตอนนี้ยังไม่ดึกมากพึ่งจะ4ทุ่มนิดๆ ฉันขอทำใจก่อนแล้วกัน
“ขับตรงไป เจอสามแยกเลี้ยวซ้าย มันจะมีท่าน้ำอยู่ตรงนั้น เดี๋ยวฉันขับตาม ”
ฉันทำตามที่พี่ธีร์บอก อย่างน้อยเขาก็ไว้ใจได้ระดับหนึ่งแหละ ฉันขับมอไซค์คู่ใจออกจากผับ และขับมาตามที่พี่ธีร์บอก โดยมีรถของเขาขับตามมาติดๆ ไม่ทิ้งระยะห่างเลย จนกระทั่งมาถึงท่าน้ำที่เงียบสงบ ฉันจอดรถแล้วยืนมองรอบๆซักพัก ที่นี่เงียบสงบก็จริง แต่ไม่ได้น่ากลัวอะไร เพราะมีไฟส่องสว่าง และยังมีร้านค้าเล็กๆอยู่ไม่ไกลมากนัก ดูแล้วน่าจะเป็นที่เอาไว้นั่งพักผ่อนหย่อนใจมากกว่า
“ไปนั่งรอที่เก้าอี้สิ เดี๋ยวเดินไปซื้ออะไรเย็นๆมาให้ ”
พี่ธีร์จอดรถเสร็จก็เดินลงมาหาฉัน ฉันพยักหน้าเบาๆ แล้วเดินไปนั่งที่ม้านั่งตัวยาวข้างแม่น้ำ บรรยากาศเย็นสบาย ลมพั
