มหาลัยเวลาต่อมา
“สมายด์!!!ทางนี้ ”
ฉันยืนรอไม่นานสมายด์ก็มาถึง ฉันโบกไม้โบกมือให้เพื่อน ที่เดินคู่มากับพี่ภูแฟนเขานั่นแหละ มาส่งกันทุกเช้าเลยหวานเวอร์ไปอีก
“โฟกัส~ ฉันเพิ่งรู้ข่าวแกเมื่อเช้า แกเป็นอะไรหรือเปล่า”
แต่หน้าตาของสมายด์ดูท่าทางเป็นกังวลเอามากๆ
รีบถามไถ่สารทุกข์สุขดิบฉันใหญ่เลย
“ ฉันไม่เป็นอะไรสบายดีมาก ฉันต่างหากที่อยากขอโทษแกกับพี่ภู อุตส่าห์ฝากงานให้แท้ๆ
แต่ฉันกลับก่อเรื่องจนได้ หนูขอโทษนะคะพี่ภู ”
ฉันขอโทษสมายด์กับพี่ภูอย่างรู้สึกผิด ทำงานได้แค่สองวันก็ก่อเรื่องซะแล้ว
“ ไม่เป็นไร เฮียไดม่อนบอกว่าลูกค้าลวนลามหนัก ทนได้ขนาดนั้นก็ถือว่ามีความอดทนมากแล้ว เจ้าของผับไม่ได้ตำหนิอะไร ถ้ายังอยากกลับไปทำงานที่นั่นก็ไปได้นะ อาจจะเปลี่ยนตำแหน่งที่เหมาะกับเรามากกว่าเดิม ”
ฉันซึ้งใจน้ำตาแทบไหล เจ้าของผับมีเหตุผลเอามากๆ
“ หนูฝากขอบคุณคุณไดม่อนด้วยนะคะ แต่หนูว่างานในผับ คงไม่เ
