ฉันกัดฟันแน่น ความรู้สึกเหมือนกำลังถูกค้อนทุบหัว พวกคนรวยนี่นิสัยเสียแบบนี้ทุกคนกันเลยรึไง
“เอาอีกสิ เฮียให้หนูได้ทั้งคืนนะ ”
แล้วเขาก็เอาแก้วเหล้าวางทับแบงค์พันอีกรอบ ฉันมองแก้วเหล้าซักพัก แค่แก้วแรกก็ทำฉันมึนหัวแล้ว แต่ถ้าได้อีก1พัน ก็จะเป็นสามพันรวมค่าแรงเลยนะ เอาก็เอาวะ ฉันหยิบแก้วพร้อมเงินขึ้นมา ทำใจอยู่ซักพักก่อนกระดกพรวดเข้าปาก
อึก~อึก~
“อ่าาา~”
“เก่งๆสุดยอด /แบบนี้เฮียชอบ ”
ฉันถึงกับหิ่งห้อยออกตาละ แค่สองแก้วแค่นั้นเอง
“ไหวรึเปล่าโฟกัส ”
พี่แหว๋วถามขึ้นอย่างเป็นห่วง ฉันพยักหน้าน้อยๆ
รู้สึกว่าเปลือกตาหนักขึ้นอีกนิดหน่อย แต่ก็ยังทำหน้าที่ชงเหล้าให้ลูกค้าได้อยู่ ลูกค้าคงเป็นนักธุรกิจ เห็นคุยกันเรื่องธุรกิจกันใหญ่
“ซุง มึงรวยขนาดนี้ ก็เลี้ยงเด็กเพิ่มอีกซักคนสิวะ
น้องโฟกัสออกจะสวย ”
คุยเรื่องธุรกิจอยู่ดีๆ ก็วกวนกลับมาที่ฉัน แล้วลูกค้าที่ชื่อซุง ก็มองฉันนิ่งๆด้วยสายตาที่ยา
