สลัม
“ไม่เข้าไปล่ะแม่หนู” ป้าที่สลัมเอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นว่าโรสสิรินไม่ยอมเดินเข้าไป เธอเพียงแต่ยืนดูพ่อของเธออยู่ไกลๆ
“ดูพ่อเค้ามีความสุขดีนะคะ” เธอตอบป้าแกไป พร้อมกับยิ้มอ่อนๆ กลัวว่าถ้าเธอเข้าไปจะทำให้พ่อของเธอตกใจแล้วเตลิดหนีไปอีก
“คงงั้นมั้ง ชอบทำอะไรเล่นเงียบๆ คนเดียว ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร”
“พ่อของหนูคุยกับป้าบ้างหรือเปล่าคะ”
“นานๆ ทีจะมาคุยนะแม่หนู ส่วนใหญ่จะอยู่คนเดียวมากกว่า ป้าเองก็ต้องทำงานไม่ค่อยมีเวลาเหมือนกัน”
“อ๋อ…”
“เข้าไปมั้ย เดี๋ยวพาไป”
“หือ??”
ภากรเดินตรงไปยังพ่อของโรสสิรินที่กำลังนั่งก้มหน้าทำอะไรอยู่ซักอย่าง ก่อนที่เขาจะย่อตัวนั่งลงตรงหน้าของพ่อโรสสิริน
“สวัสดีครับลุง ทำอะไรอยู่ครับเนี่ย”
“เอ็ง…เป็นใครกัน?” แกขมวดคิ้วมองอย่างงงๆ
“อ๋อ ผมเป็นหัวหน้าคนงานที่นี่ครับ ที่กำลังจะทำที่ใหม่”
“อ๋อ…ทำไมรึ?”
“ผมเห็นคุณลุงนั่งทำอะไรอยู่ตั้งนานแล้วก็เลยเข้ามาดูค
