(เขียนฝัน)
ณ บ้านตระกูลปริยากรสกุล เวลา 22.15 น.
ย่อง ย่อง ย่อง
ปลายเท้าจิกเกร็งเหยียบย่ำลงบนพื้นทีละก้าวอย่างช้า ๆ พยายามเดินให้ไม่มีเสียงและก็ต้องเดินให้เร็วที่สุด เพื่อพาตัวเองขึ้นไปยังห้องนอนป้องกันใครจะมาเห็นเข้า สภาพฉันตอนนี้ไม่ควรมีใครมาเจอทั้งนั้น!
“หนูเขียน”
เสียงเย็นยืดเอ่ยเรียกชื่อตัวเองทำเอาสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ ฉันกรีดร้องแหกปากลั่นหันขวับไปมองตามเสียง ก็พบกับป้าหัวหน้าแม่บ้านที่จะเข้ามาตรวจดูความเรียบร้อยเป็นประจำถ้าเวลาที่แกนอนไม่หลับหรือตื่นมากลางดึก ตั้งแต่จำความได้ฉันก็เห็นภาพเหล่านี้มาตลอด
“กรี๊ด! โอ๊ย! ตกใจหมดเลยค่ะป้าแมว” หัวใจแทบหลุดไปอยู่ที่ตาตุ่ม แล้ววันนี้กรี๊ดไปประมาณล้านรอบรู้สึกเริ่มเจ็บคอขึ้นมา
“ตกใจอะไรขนาดนั้น เราเจอกันมาตั้งแต่เด็กจนโตแล้วนะคะ” ป้าแมวเปรียบเสมือนแม่นมของฉันอีกคน คนเก่าคนแก่ที่อยู่กันมายาวนาน
“เขียน เอ่อ...พึ่งไปดูหนังผีมาค่ะอยู่ในส
