บทที่ 21
หึงหวง
วันต่อมาต้นหอมตื่นสายไปโดยปริยาย แต่ภูผาและอชิสายยิ่งกว่า เธอลุกขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว แต่สองหนุ่มเพื่อนซี้ยังหลับสนิทอยู่เลย แม้เธอจะปวดระบมไปทั้งตัว แต่วิวเมื่อวานที่เห็นก็ทำให้ต้นหอมไม่สามารถนอนต่อได้ เธอแอบออกไปข้างนอกคนเดียวเพราะไม่อยากรบกวนพวกเขา
ในตอนนั้นเองเธอก็เห็นใครบางคนที่รู้จักและคุ้นเคยเป็นอย่างดี เดินจับมือถือแขนเรียบริมชายหาด หัวใจดวงน้อยปวดหนึบขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ไม่สิ… สาเหตุมันอยู่ตรงหน้านี่แหละ
วันก่อนยังบอกว่าชอบเธอ ยังขอเธอคบอยู่เลย แต่วันนี้กลับ…
ต้นหอมจ้องมองภาพของคนที่ไว้ใจที่สุดอยู่ครู่หนึ่ง ราวกับตั้งใจมองเพื่อให้ตัวเองเจ็บปวดทดแทนที่ผ่านมาที่โง่เขลา…
…อ่า ให้ตายสิ ยิ่งคิดยิ่งไม่เข้าใจ ทำไมพวกนายถึงทำแบบนี้?...
“พี่หอม!!” เสียงของชายหนุ่มดังขึ้นพร้อมกับร่างของภูผาและอชิวิ่งตามมา ทั้งสองกระหืดกระหอบหยุดอยู่ตรงหน้าของเธอ
“
