“ถูกใจค่ะ แล้วทำไมคุณแม่ไม่นอนที่ห้องคุณพ่อล่ะคะ” เด็กน้อยพาลสงสัย ทั้งที่เด็กอย่างเธอไม่น่าจะเข้าใจ นั่นทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสองคนที่อยู่ในห้อง มองหน้ากันด้วยความลำบากใจ เพราะไม่รู้จะตอบคำถามบุตรสาวยังไง
“ก็แม่กลัวน้องมายด์จะนอนไม่หลับนี่คะ แม่ก็เลยต้องนอนห้องเดียวกับน้องมายด์” ภูริตาพยายามอธิบายกับบุตรสาว ตามเหตุผลที่เธอเพิ่งคิดได้เมื่อสักครู่
“ถ้างั้นคุณพ่อก็มานอนที่นี่ด้วยได้มั้ยคะ น้องมายด์อยากนอนกับคุณพ่อคุณแม่พร้อมกัน” เด็กน้อยเอ่ยด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหวัง
“ได้ครับ คืนนี้เราจะนอนห้องนี้กันสามคนพ่อแม่ลูก” ภูริตากำลังจะเอ่ยปฏิเสธ แต่เสียงของชายหนุ่มมันทำให้หญิงสาวชะงักก่อน เธอหันไปมองหน้าเขาด้วยความประหลาดใจ เขาเนี่ยนะจะมานอนที่เตียงเล็กๆ ของเธอกับลูก
“น้องมายด์ดีใจที่สุดเลยค่ะ” เด็กหญิงภูษิตาหอมแก้มบิดาที หอมแก้มมารดาที ก่อนที่จะยิ้มแก้มป่องด้วยความดีใจ
“งั้นเดี๋ยวหนูเล่นกับน้อง
