คนบอกจะไปรับไปส่งก็ทำได้อย่างที่พูด ตื่นเช้าทุกวันเพื่อคอยไปส่งคุณครูทันมารับเด็กหน้าโรงเรียนในวันเวรและก่อนเข้าแถว กลับไปนอนโง่ ๆ ตามประสาคนว่างานรอเวลาคุณครูเลิกเรียนก็ไปรอรับกลับห้อง
ย้ำว่าไปรอด้วยนะ ไม่เคยให้แม่คุณเขายืนรอแม้แต่วินาทีเดียว ไปดักรอคุณเขาพร้อมกับเวลาเด็กเลิกเรียน กว่าคุณครูคนสวยของเขาจะดูแลความเรียบร้อยเสร็จแล้วเสด็จออกมาก็นั่งรออยู่บนรถจนเหงือกแห้ง
แต่ไม่เป็นไร บ่นไม่ได้หรอก ต้องยอมเงียบ ๆ ขับรถนุ่ม ๆ ให้คุณเขานั่ง ยิ่งไอ้หล่อของพ่อเคยโดนอบูละจี้มาก่อนด้วยยิ่งต้องทำดี ๆ
“สบายไหมครับ” เร่งแอร์ให้คุณนายแล้วถามด้วยรอยยิ้ม
“อืม วันนี้หนูอยากกินหมูกระทะ” ตอบรับแล้วบอกความต้องการของตัวเอง
“ได้ อยากกินหมูทั้งตัวก็ได้หมดแหละ” เดี๋ยวหาให้หมดเลย
“เลี้ยงหนูด้วย” เบะปากหมั่นไส้แต่ละคำพูด
“เลี้ยงได้ตลอดชีวิตนั่นแหละครับ” ตอบกลับอย่างประชด เอาใจสุดฤทธิ์
ไม่ใช่อะไรหรอก เดี๋ยวไ
