บทที่๓๓ คิดถึง

1425 คำ

ความเหนื่อยที่พวกเขาระบายออกมาด้วยลมหายใจหอบทาบทับกัน ก่อนจะเริ่มคงที่และผละออกมองหน้ากันด้วยแรงดึงดูดที่ร้องบอกว่ายังไม่เพียงพอ ธีร์ทิ้งตัวนอนข้าง ๆ คนที่เหมือนรู้ใจก็ลุกคร่อมอยู่ด้านบนของเขาแทบจะทันที ชุดนอนของเธอถูกรั้งถอดทิ้งจนพ้นทาง โชว์ร่างกายแดงช้ำจากฤทธิ์ความหิวมาตลอดยิ่งน่ามอง เธอไม่ได้รู้สึกอายเลยแม้แต่น้อยถึงจะมีสายตาของเขาจับจ้องไม่วางตา ขยับไปนั่งทับส่วนแข็ง บิดสะโพกบี้คลึงอย่างหยอกล้อ ไอ้ส่วนที่แข็งอยู่แล้วก็ยิ่งแข็งตั้งดุนดันร่องของเธออย่างดื้อดึง มือเล็กจับแท่งเอ็นของเขาไว้ไม่เต็มมือ ค่อย ๆ นั่งทับขณะที่มันก็เสียบเข้ามาข้างในเรื่อย ๆ ทั้งร้อนทั้งเสียวทั้งเริ่มแสบ แต่ไม่รู้ทำไมมันถึงได้หิวจนไม่อยากหยุด ปั่ก! “อื้อ!” “อ่า!” เธอกระแทกกดลงมาหนัก ๆ จนสุดลำ ครางออกมาพร้อมกันด้วยความเสียว “ขยับขึ้นไปพิงเตียง” เธอสั่งเขาอย่างที่ต้องการ เขาขยับไปเอนตัวพิงหัวเตียงเหมือนท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม