สายวันอาทิตย์ที่แสนจะสดใสสำหรับธีร์เลยก็ว่าได้ เป็นวันที่เขาตื่นขึ้นมาโล่งสบายตัวที่สุดในรอบหลายวันแม้จะมีอาการปวดเอวไปบ้าง แต่ถ้าปวดด้วยเหตุผลนี้เขากลับพอใจจะปวดมันต่อ หันไปมองคนนอนข้าง ๆ ที่ไม่ว่าจะยังไงก็ไม่เปลี่ยน นอนก่ายเขาสบายใจไม่เหลือการเป็นกุลสตรีเลยแม้แต่เสี้ยวเล็บ “ใครได้เป็นเมียคงเสียใจ” ก็ยังคงคิดเหมือนเดิม พูดจบก็ลุกไปจัดการล้างหน้าล้างตายืดเส้นยืดสาย หยิบโทรศัพท์ตัวปัญหามาดูเห็นแชทของพวกหมา ๆ น่ารำคาญ Pham: ปวดหัวปวดท้องจนต้องไปรักษา? : เห็นแม่มึงบอกหายหัวไปไหนตั้งแต่เมื่อคืน Boom: อาการหนักเขาให้ไปโรงพยาบาล ไม่ใช่โรงเรียนนะควาย Nuy: อย่าหมาให้มากคร้าบ พูดอย่างทำอย่างอาหารเม็ดนะมึง Thee: เสือก! @all แด่พวกมึงทุกตัว น่ารำคาญฉิบหาย “หิว” คนตื่นหลังขยับตัวเห็นคนนั่งพิงหัวเตียงเล่นโทรศัพท์ก็บอกความรู้สึกของตัวเองออกไป เมื่อคืนเผาผลาญไปเยอะมาก ตื่นมาหิวเลย “เมื่อค