ตั้งแต่ยี่หวาเปิดใจคุยกับเขา ธีร์ก็เอาแต่เงียบไป จนตอนนี้ก็เย็นแล้วเขายังเหมือนคนที่ยังหาคำตอบอะไรไม่ได้สักอย่าง
อยากเป็นพี่น้องกันเหมือนที่ผ่านมา แต่ก็อยากทำแบบนั้นกับเธอเหมือนเดิม
เขาคิดว่าทุกอย่างมันดีมาตลอด คิดว่ามันก็น่าจะพอแล้ว แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมสุดท้ายแล้วเธอต้องทำให้มันยุ่งยากขึ้น
“กลับบ้านไหม” เป็นเธอที่ทนอึดอัดไม่ไหวเลยเอ่ยปากพูดออกมา
“ไม่อยากให้อยู่เหรอ” ถึงกับต้องไล่กันแบบนี้
“แล้วมีความสุขไหมที่อยู่น่ะ” ดูตัวเองก่อนว่าอยู่แล้วมีอะไรดีขึ้น
“อยู่คนเดียวได้ใช่ไหม” ก็จริงอย่างที่เธอพูดนั่นแหละ
งง สับสน
“หนูอยู่คนเดียวมาตั้งแต่แรก” แม้จะชินกับการมีเขาอยู่ด้วย แต่มันก็จะชินกับการกลับไปอยู่คนเดียวได้อีกครั้ง
“อืม งั้นพี่กลับแล้วกัน” พูดจบก็ลุกขึ้นเดินไปหยิบเสื้อผ้ามาใส่ หันมองคนบนเตียงอีกครั้ง แต่ก็เดินออกไป
“หนูหวังว่าพี่จะไม่มาตามใจตัวเองอีกนะ” ในเมื่อเขาเลือกจะเดินออ
