ห้างสรรพสินค้าเป็นที่ที่ยี่หวาเลือกมา วันนี้เธออยากกินชาบูบุฟเฟ่ต์ ได้คนเลี้ยงพอดีไม่มีทางเลือกข้าวตามสั่งจานละสี่สิบเด็ดขาด
พอเข้าร้านมาก็สั่งน้ำซุปทำน้ำจิ้มเรียบร้อย นั่งรอไม่นานทุกอย่างก็มา มีอาหารในสายพานวิ่งให้เลือก มีแบบสั่งให้พนักงานมาเสิร์ฟแล้วก็ลุกไปตักเองด้วย
“หวา” คนกำลังตั้งใจตักเนื้อใส่หม้อถูกเรียกจนต้องเงยหน้าขึ้นมอง
แชะ!
“ถ่ายทำไม?” คนถูกถ่ายอย่างไม่ได้ตั้งตัวขมวดคิ้วถามแปลกใจ
“...” ไหวไหล่ไม่ตอบ นั่งยิ้มกับโทรศัพท์คนเดียวขณะกดยิก ๆ แล้วโพสลงไป
Thee เด็กหิวจัด
ไม่ถึงหนึ่งนาทีที่โพสรูปลงไป โทรศัพท์มีสายเรียกเข้าทันที
“ไปรับโทรศัพท์แป๊บหนึ่งนะ” บอกเธอด้วยรอยยิ้ม ลุกออกจากร้านไปรับโทรศัพท์ไม่ให้รบกวนคนอื่น “ฮัลโหล”
(ธีร์อยู่ไหน!)
เสียงแข็งเลย
“กินข้าวอยู่ครับ มีอะไรเหรอ”
(ไหนธีร์บอกว่าจะมาหาเตยไง!)
“ธีร์บอกตอนไหน” กูจำไม่เห็นได้?
(ก็ตอนเราคุยกันตอนธีร์ขับรถไง!)
