ก๊อก ๆ ๆ เสียงเคาะห้องดังขึ้นในเวลากลางดึกของวัน
“...” ยี่หวาที่เปิดเพียงโคมไฟข้างหัวเตียงแปลกใจขึ้นมาทันที แต่ก็ยังคงนิ่งเผื่อฟังผิดเป็นห้องข้าง ๆ
ก๊อก ๆ ๆ แต่แล้วก็มีเสียงเคาะดังขึ้นอีก
อยู่ที่นี่มาหลายเดือนไม่เคยเจออะไร ไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
ที่สำคัญกว่านั้นวันนี้เป็นวันศุกร์ คนทำงานส่วนใหญ่ก็ยังอยู่ แต่เกือบครึ่งก็เป็นนักศึกษาที่จะเดินทางกลับบ้านกัน นั่นทำให้วันสุดสัปดาห์แบบนี้หอจะเงียบเป็นปกติ
หรือถ้าพูดง่าย ๆ หอชานเมืองแบบนี้ปกติมันก็เงียบอยู่แล้ว ยิ่งเป็นหอกลางเก่ากลางใหม่แบบนี้ยิ่งเป็นอะไรที่ระแวงได้ง่าย
คนหรือผี
แต่อะไรก็น่ากลัวเหมือนกันทั้งนั้นไม่ใช่เหรอ
ก๊อก ๆ ๆ เสียงเคาะดังขึ้นอีกครั้ง นั่นทำให้เธอลุกเบา ๆ ก่อนจะขยับไปแง้มม่านตรงหน้าต่างหน้าห้องเล็กน้อยเพื่อดู
“...!” ร่างบางผงะไปด้วยความไม่อยากเชื่อสายตา ไม่รู้ตาฝาดไปหรือเป็นภาพลวงตากันแน่
แต่พอตั้งสติได้ก็เดินไปเปิดประตูออกด้วยความรู้สึกหลากหลาย
ถ้าไม่ติดว่ารู้ที่เขามาเที่ยวกับเพื่อนและเพื่อนโพสตามหาก่อนหน้านี้คงคิดว่าจิตหลุดตามความเชื่อแน่
“มาได้ยังไง” ถามคนตรงหน้าด้วยความแปลกใจ
“ขับรถมาดิ” ตอบกวน ๆ ดันเธอออกให้พ้นทางแล้วเดินเข้าห้องเธอมาอย่างถือวิสาสะ
“...” เธอมองตามร่างสูงที่เดินไปทิ้งตัวนั่งขอบเตียงอย่างทำตัวไม่ค่อยถูกเท่าไหร่
ถ้าเป็นเมื่อก่อนเราคงมีเสียงกวนประสาทกัน แกล้งกัน สนิทกันจนไม่รู้สึกอะไร
แต่ก็อย่างที่บอก ว่าหลายเดือนแล้วที่เราไม่เคยเจอหน้ากันเลย
“ตกลงมาทำอะไร” ปิดประตูห้องเพราะว่าดึกแล้ว เดินไปนั่งขอบเตียงด้านข้างแล้วถามเขาอีกครั้ง
“มาไม่ได้?” ธีร์เงยหน้าจากโทรศัพท์แล้วหันไปเลิกคิ้วถามเจ้าของห้อง
ที่มาถูกไม่ใช่อะไร เพราะเขารู้ว่าเธออยู่ที่นี่ ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเคยมา ก่อนเราจะทะเลาะกันก็เคยรู้เคยมา
“เห็นเพื่อนพี่โพสเที่ยวอยู่งาน” แล้วทำไมเขาถึงไม่ได้อยู่กับเพื่อน
“มาธุระ เลยแวะมาดู”
“เป็นพ่อเหรอ” พูดเบา ๆ กับคำตอบของเขา
“มีลูกแบบเอ็งเอาขี้เถ้ายัดปากตายตั้งแต่เด็กแล้ว”
“จะกลับตอนไหน หนูจะนอนแล้ว” ไม่อยากเถียงกับเขาหรอก เถียงไปก็ไม่ชนะ เราไม่ได้สนิทกันเหมือนเมื่อก่อนแล้วนี่
“จะนอนนี่”
“อะไร?” คำพูดของเขาทำให้เธอถึงกับย้อนถามกลับไปอย่างไม่เข้าใจ
“พรุ่งนี้มีธุระต้องทำต่อ”
“ธุระอะไร” บอกมาทำธุระ แต่บอกพรุ่งนี้มีธุระให้ทำอีก
“เรื่องของผู้ใหญ่”
“ใหญ่แค่ไหน”
“ดูไหมล่ะ” ลุกขึ้นท้า
“...” มองอย่างจับผิด
เธอถามไม่ได้คิดลามกเลยสักนิด แต่พอออกจากปากเขาทำไมมันถึงลามกทั้งที่ไม่ได้พูดเลยว่าดูอะไร
“ไปเปิดห้องนอนสิ”
“เปลือง” พูดจบก็ลุกไปเข้าห้องน้ำทันที
ทิ้งให้เจ้าของห้องอย่างเธอได้แต่นั่งงงกับคนตรงหน้าที่อยู่ ๆ ก็โผล่มาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“เห้อ!” ถอนหายใจออกมาอย่างรู้สึกเหนื่อย
ขยับไปหยิบกระเป๋าเงินโทรศัพท์แล้วก็กุญแจรถของเขาที่วางไว้กลางเตียงบนผ้าห่มเอาไปวางไว้ชั้นข้างหัวเตียงเพราะเธอจะนอนแล้ว
ติ้ง! ของในมือยังไม่ได้ถูกวางแตะพื้นตู้ก็มีข้อความเด้งขึ้น พร้อมกับชื่อของผู้หญิงที่เห็นแล้วก็จำได้ทันที
Toey : พรุ่งนี้มากี่โมง
แกร็ก ธีร์เดินออกจากห้องน้ำด้วยกางเกงบ็อกเซอร์เปลือยอก ส่วนกางเกงยีนส์กับเสื้อยืดของเขาก็เอาไปแขวนห้อยไว้หน้าประตูตู้เสื้อผ้าของเธอ
“ธุระที่ว่าคืออะไรอ่ะ” เธอออกปากถามอีกครั้ง
“ก็บอกว่าเรื่องของผู้ใหญ่ไง” ตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจ
“กับแฟนเก่าน่ะเหรอ”
“...” หันกลับมาเผชิญหน้าคนถามทันที
“ผู้หญิงคนนั้นส่งข้อความมา”
“...” ไม่ได้พูดอะไร รีบก้าวไปหยิบโทรศัพท์ตัวเองมากดดู เห็นข้อความหน้าจอที่ก็เข้าใจว่ายี่หวารู้ได้ยังไง
“กลับไปคบกันเหรอ” ถามอีกครั้ง มองอย่างจับผิด
“...” ไม่ได้ตอบอะไร เพราะตอนนี้เขาก็ยังตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกัน
“...” ยี่หว่าไม่พูด แต่มองหน้าเขานิ่งเพื่อหาคำตอบบางอย่าง
“เห้อ!” ธีร์ถูกจ้องมองอย่างจับผิดถอนหายใจออกมา “เขาขอรีเทิร์น”
แล้วก็บอกอย่างไม่ปิดบัง แฟนเก่าที่ส่งข้อความหาเขาเมื่ออาทิตย์ก่อน ส่งมาเพื่อขอกลับมาเป็นเหมือนเดิม ขอโทษขอโพยทุกอย่าง บอกเหตุผลที่ทิ้งเขาไปในตอนนั้น
เธอทักหาเขาทุกวันเป็นอาทิตย์ ๆ โดยที่เขาตอบบ้างไม่ได้ตอบบ้าง เพราะรู้สึกลังเลว่าจะเอายังไง
ให้พูดตรง ๆ ก็เหมือนยังตัดไม่ขาด แต่ก็ไม่ได้อยากกลับไปคบขนาดนั่น
จนวันนี้เธอบอกว่าไม่สบายอยู่คนเดียว แล้วเขาที่เข้าเมืองพอดีก็เลือกจะแวะไปหาเธอพร้อมกับยา
แต่เพราะเธอตัวร้อนมากเขาเลยยังมีความเป็นห่วง พรุ่งนี้เลยว่าจะไปดูอีกครั้ง แต่ไม่กล้าพอจะนอนด้วยที่ห้องของเธอ กลัวยังตัดสินใจไม่ได้แล้วอะไร ๆ จะเลยเถิดจนต้องตัดสินใจเพราะการกระทำ ก็เลยมานอนห้องน้องสาวที่สนิทแทน
“แล้วพี่ก็กลับไป?”
“...”
“ช่างเถอะ นั่นมันเรื่องของพี่ไม่ได้เกี่ยวกับหนู”