[ เซน : พาร์ท ]
ผมยืนมองเเผ่นหลังเล็กๆตรงหน้าเเล้วขมวดคิ้วเข้าหากันเเน่น เสียงคนทะเลาะที่ดังออกมาจากในบ้านทำเอาผมอยากจะวิ่งไปปิดหูเอวาเอาไว้ เเต่ก็คงทำได้เเค่คิดเพราะเธอคงได้ยินในสิ่งที่ผมกำลังได้ยินอยู่เหมือนกัน
"กูบอกมึงเเล้วว่าอย่าเอามันมาเลี้ยง เงินทองก็ไม่ค่อยมีใช้ ชอบหาภาระมานักนะมึง!"
"กูก็นึกว่ามันจะมีญาติรวยๆ เราจะได้เรียกค่าเลี้ยงดูได้ไง"
"เเล้วเอาไงสรุป.."
"ทิ้งมันไว้นี่เเหละ เราหนีกันเถอะ"
"พ่อกับเเม่จะไปไหนครับ ให้รถถังไปด้วยนะ.."
"โทรไปขอเงินมันก่อนไปก็ดี"
"มันงกจะตาย อุตส่าห์เลี้ยงดูจนโตทองหยองไม่มีติดตัวสักเส้น"
"เเล้วรถถังจะเอายังไง"
"เอาไว้นี่เเหละ เอาไปด้วยก็เป็นภาระ"
เสียงที่ฟังดูเเล้วทำให้ผมเป็นห่วงเอวามากที่สุดเงียบลง ก่อนที่เจ้าของประโยคทั้งสองคนที่สนทนากันจะเดินออกมาด้วยหน้าตาที่เเตกตื่นที่เห็นผมกับเอวายืนอยู่หน้าบ้าน
"พ่อกับเเม่กำลังจะไปไหนคะ.."
"กูสอง
