[ เอวา : พาร์ท ]
เวลาหกโมงกว่าที่ฉันกับรถถังนั่งเล่น นอนเล่น เเล้วก็พูดคุยเรื่องทั่วไป อาจจะคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก
ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่รถถังอยากจะไปเที่ยวซะมากกว่า นี่ฉันก็พึ่งจะหายจากไข้เหมือนกันถึงลุกออกจากเตียงได้
มันหนักเกินไป..
ทุกอย่างที่ผ่านมามันหนักอึ้งไปหมด...
เหมือนจะเบาบางเเต่กลับกดทับให้หนักกว่าเดิม..
ฉันติดต่อพ่อกับเเม่ไม่ได้ ไม่มีใครอยากอยู่กับคนแบบฉันหรอก เเต่สิ่งที่ฉันเสียใจคือที่ผ่านมาฉันยังทำมันได้ไม่ดีพอ ฉันเเค่หวังว่าพวกเขาจะมีชีวิตใหม่ที่ดี กินอิ่ม นอนหลับในทุกวัน...
"พี่เอวารถถังอยากกินขนมครับ.."
"ไปสิครับ"
ฉันวางมือถือลงหลังจากตอบข้อความพี่เซนเเล้วเรียบร้อย คงจะกระวนกระวายใจน่าดูที่เห็นว่าฉันยังไม่ตอบ จะตอบตั้งนานเเล้วเเหละเเต่มัวทำกับข้าวให้รถถังอยู่เเล้วก็เก็บอะไรนิดๆหน่อยๆด้วย
"ใส่รองเท้าดีๆรถถัง สลับข้างนะนั่น"ฉันบอกเเล้วหลุดขำ อะไรจะรีบไปกินขนม
