เด็กชายป๋องยิ้มจนเห็นฟันแทบทั้งปาก “ได้ครับครูมิริน ผมว่าวันนี้ ผมรวยแน่ๆ เลยครับ”
แล้วเด็กน้อยก็วิ่งกลับไปเล่นฟุตบอลกับเพื่อนๆ ต่อ ในขณะที่มิรินดาอยากจะปาจดหมายทิ้ง แต่ก็อดใจไม่ไหวต้องเปิดอ่าน
‘มิริน... พี่ขอโทษ... ให้โอกาสพี่อีกครั้งนะครับคนดี’
ฮึ!
หล่อนกัดฟันกรอด และก็หันไปมองคนที่ยังคงยืนส่งยิ้มให้อยู่ไกลๆ
จากนั้นก็ตัดสินใจเดินตรงเข้าไปหา
“มิริน...” อินทัชยิ้มอย่างดีใจ เมื่อหญิงสาวเดินเข้ามาหา
“กลับไปกรุงเทพฯ ซะเถอะค่ะพี่หนึ่ง เรื่องของเราสองคนมันจบกันไปแล้วค่ะ”
“ยังไม่จบ พี่ไม่ยอมให้จบหรอก”
“ถามจริงๆ เถอะค่ะ พี่หนึ่งยังต้องการอะไรจากมิรินอีกคะ ในเมื่อมิรินก็เซ็นใบหย่าให้พี่หนึ่งไปตั้งนานแล้ว”
“พี่ต้องการมิริน...”
อย่าใจอ่อนนะมิริน
หญิงสาวร้องเตือนตัวเองในใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า น้ำตาเอ่อล้นแทบจะไหลรินออกมา
“ต้องการในฐานะอะไรคะ”
“เมียครับ”
“เมียที่พี่หนึ่งไม่เคยรักอย่างนั้นเห
