หลังจากที่คุยโทรศัพท์เสร็จ ฮันน่าก็เดินกลับเข้ามายังห้องรับแขก แต่กลับไม่เจอใครเลยสักคน
“ไปไหนกันหมดเนี่ย” ฮันน่าบ่นขึ้นมาเบาๆ เมื่อไม่เห็นใคร
“นายท่านอยู่ห้องทำงานครับ” โรมันพูดขึ้นเมื่อเดินเข้ามาได้ยินพอดี
“ห้องไหนคะ?” ฮันน่าไม่เคยมาที่บ้านหลังนี้ จึงไม่รู้ว่าห้องไหนคือห้องทำงาน และห้องไหนคือห้องนอน
“ทางนี้ครับ”
โรมันเดินนำออกไป พร้อมกับความสงสัยที่เริ่มก่อตัวขึ้น ตั้งแต่เสียนายหญิงคนเก่าไปก็ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเคยมาที่บ้านหลังนี้ แต่กับเธอคนนี้นายท่านกลับให้พาเธอมา
ก๊อก!! ก๊อก!! ก๊อก!!
โรมันเคาะประตูเพื่อเป็นการขออนุญาตก่อนจะเปิดประตูเข้าไปภายในห้องทำงาน
“ให้คนไปดูแลครอบครัวฉันหรือยัง” ฮันน่าถามด้วยความสงสัยและเป็นห่วงพ่อกับแม่
“ส่งคนไปแล้ว” เคย์สันตอบโดยที่สายตายังคงจับจ้องเอกสารที่อยู่ตรงหน้า ไม่สนใจที่จะมองหญิงสาวที่เข้ามาใหม่เลยสักนิด
“….” ฮันน่ายืนนิ่งไม่ยอมออกไปและไม่รู้
