หนึ่งอาทิตย์ต่อมา เคย์สันยังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน เวลาไปทำงานก็ออกจากบ้านแต่เช้า และกลับบ้านดึกทุกวัน
ส่วนฮันน่าก็พยายามทำตัวปกติ ไม่ได้ทำตัวงี่เง่าหรือเซ้าซี้อะไร วันไหนมีเรียนเธอก็ไปเรียนตามปกติ พอเรียนเสร็จก็กลับบ้านและรอข่าวจากนักสืบเธอเธอจ้างเอาไว้
และวันนี้ก็เป็นวันที่ฮันน่ารอคอยมาตลอดทั้งอาทิตย์ เพราะวันนี้นักสืบนัดส่งรายงานผลการติดตามตลอดทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมา
หญิงสาวนั่งรอการแจ้งเตือนจากโทรศัพท์อย่างใจจดใจจ่อ รอแล้วรอเล่าเมื่อไหร่นักสืบจะส่งมา
ติ้ง!! ติ้ง!! ติ้ง!!
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นมารัวๆ เมื่อถึงเวลานัดหมาย ฮันน่านั่งนิ่งพยายามสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ เพื่อเป็นการตั้งสติและทำใจกับสิ่งที่เธอจะได้เห็นต่อไปนี้
เมื่อเปิดดูรูปภาพฮันน่าก็แทบล้มทั้งยืนกับภาพที่เห็น หัวใจดวงน้อยจุกหน่วงขึ้นมาเมื่อได้เห็นภาพของเคย์สันกับผู้หญิงคนอื่น
ข้อมูลยาวเหยียดที่นักสืบส่งมาแต่ฮันน่าก็ไ
