“คุณปู่ฮะ คุณย่าฮะ พี่ธันเห็นดาวสวยมากเลยฮะ ดาวเต็มท้องฟ้า แล้วตอนเช้าพี่ธันเห็นสวรรค์ด้วยฮะ” เด็กน้อยเล่าอย่างตื่นเต้น ให้ผู้เป็นปู่กับย่าฟัง เรียกรอยยิ้มให้กับคนทั้งหมดที่ยืนอยู่ ยกเว้นคนเดียวที่ทำหน้าบูดบึ้ง
เมื่อพ่อกับแม่อุ้มเจ้าตัวแสบเข้าไปในบ้าน เขาก็ดึงแขนเธอออกมาแล้วกอดเขาไว้จากด้านหลัง
“ทำไมไปไหนไม่บอก” เขาพูดรอดไรฟันข้างใบหูเล็ก
“แล้วคุณสนใจด้วยเหรอคะ ว่าฉันกับลูกจะไปไหน” เธอตอกกลับเขา เพราะเธอเหมือนเป็นอากาศในบ้านอยู่แล้ว ทำอะไรที่ไหนยังไง ก็เหมือนไม่มีตัวตนในชีวิตเขาอยู่แล้ว
“ที่ส่งข้อความมาหมายความว่าไง”
“หมายความอย่างที่ส่ง อ่านหนังสือไม่ออกเหรอคะ” เธอดิ้นจนหลุดจากอ้อมแขนแกร่งแล้วหันหน้าจะเดินเข้าบ้าน แต่ทว่าเขาก็ยังไม่ปล่อยเธอให้เป็นอิสระ แถมยังดึงเธอเข้าไปประจันหน้า แล้วก้มลงขยี้ริมฝีปากหมายจะสั่งสอนเธอ แต่ทว่าหญิงสาวเบี่ยงหลบ แล้วศอกเข้าที่ท้องและกระทืบเท้าเขาเต็ม
