“ถ้าอยากให้ท่านชายได้ยินก็ร้องเข้าไป ฉันไม่ใส่ใจอยู่แล้ว”
คำพูดของมัจจุราชตัวร้ายทำให้ดวงฤดีต้องหุบปากเงียบกริบ หล่อนไม่อยากให้หม่อมราชวงศ์อติเทพต้องทุกข์ใจเพราะหล่อนอีก ไม่อยากให้ท่านไม่สบายใจเพราะสิบแปดมงกุฎอย่างหล่อน
หญิงสาวนิ่งเงียบจนกระทั่งถูกโยนลงบนเตียงแรงๆ นั่นแหละถึงได้ร้องออกมาอีกครั้ง
“ฉันเจ็บนะ คุณมันคนใจร้าย”
ว่าเขาแล้วดวงฤดีก็ถดถอยหนี
ลุคคาแสยะยิ้ม ดวงตาคมกริบเต็มไปด้วยกองไฟ
“วันนี้เธอหยามเกียรติฉันมากเกินไปแล้วนะดวงฤดี เธอบังอาจคบชู้สู่ชาย”
“ฉันกับคุณก้องไม่ได้มีอะไรกัน เราเป็นเพื่อนกัน”
หญิงสาวเถียงทั้งน้ำตา มองคนตัวโตอย่างน้อยใจก่อนจะพูดตัดพ้อออกมา
“ฉันไม่ได้เหมือนกับคุณนี่ที่จะเอาเพื่อนมานอนบนเตียงด้วยกันน่ะ”
หล่อนสะบัดหน้าหนี แต่ก็ถูกนิ้วแกร่งคว้าปลายคางเอาไว้เสียก่อน ชายหนุ่มบังคับให้หญิงสาวเงยหน้าขึ้นสบประสานสายตากับตัวเองอย่างเผด็จการ
“อย่าปากดี...!”
