ระหว่างทางกลับ
"หลานสาวมึงเป็นไงบ้าง ได้ข่าวว่าแอดมิดที่โรงพยาบาล" มาเฟียขี้หึงตวัดแขนขึ้นโอบไหล่บางของหญิงสาวที่นั่งข้างๆ ฮันนี่ได้แต่ลอบถอนลมหายใจออกมาหนักๆ ทำอย่างกับกลัวว่าคนอื่นจะไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร
"ดีขึ้นแล้วแหละ ไข้ลดลงมากแล้ว ว่าแต่ ถามถึงหลานกู แปลว่ามึงยังคิดอะไรกับน้องสาวกูอยู่ไหมวะ" ซานย์ตั้งใจแหย่ แท้ที่จริงแล้วหน้าที่พลขับควรเป็นของเขา แต่อาจจะมีใครสักคนคิดว่าเหตุการณ์ที่เพิ่งจะพบมาอาจจะทำให้เขาไม่ไหว สองคนนี้เลยขอติดรถกลับด้วย พลขับเปลี่ยนเป็นอาชา ลูกน้องคนสนิทของออสตินแทน
ฮันนี่ทำเฉยเมื่อคนข้างๆ ถูกถามด้วยคำถามตรงไปตรงมาที่ไม่ปฏิเสธเลยว่าเธอก็อยากรู้เหมือนกัน
"จะถามอะไรหัดเกรงใจผัวน้องสาวมึงบ้าง พี่ชายผัวห่าอะไรพูดอะไรสิ้นคิด"
"หึ ภพนิพิฐพ่อของไอเดียไม่ได้ใจเสาะขนาดนั้นหรอก กูรู้ดี เพราะภพมันเป็นเพื่อนกูเหมือนกัน"
"เหอะ"
"จะว่าไปแล้วอันปันก็มีส่วนทำให้เรื่องดีๆ
