“จมูกไวเหมือนกัน แต่ปลอดภัยแล้ว” ปรมัตถ์มิวายแขวะเพื่อนและบอกให้อีกฝ่ายโล่งอก เขารู้ว่าพริษฐ์ก็ห่วงใยอุรัสยามาก คงไม่ต่างจากเขาสักนิด
“เออ กูมันจมูกไวเหมือนหมา พอใจยัง กูขอเข้าบ้านไปหาเอยนะ”
พริษฐ์ไม่ได้โกรธสักนิด เพราะนาน ๆ จะโดนปรมัตถ์แขวะ และส่วนใหญ่แล้วคนที่มักจะกวนก่อนก็คือเขาเอง เขารู้ตัวดี ก่อนจะบอกบางสิ่ง
“ทำไมต้องขอกู กูก็ไม่ได้ห้ามมึง”
เจ้าของบ้านร้องถามอย่างสงสัย เพราะปกติหากอีกฝ่ายมาก็จะก้าวไว ๆ เข้าไปในบ้านแล้ว เคยขออนุญาตและรอให้เชิญเสียที่ไหน
“กูกลัวโดนมึงฟาดงวงฟาดงาใส่เพราะความหึง” พริษฐ์ว่า
“กูไม่เคยทำแบบนั้น”
“น้อยไปน่ะสิ”
พริษฐ์อยากจะหัวเราะร่วน เพราะปรมัตถ์ทำมันทุกครั้งที่เขาเข้าใกล้อุรัสยา และเขาก็เริ่มดูออกถึงความรู้สึกที่เพื่อนมีก็ตอนที่เขาเริ่มจะจีบอุรัสยา ปรมัตถ์แสดงอาการอย่างชัดเจนว่าหึงหวง
ปรมัตถ์ไม่ตอบกลับ เพราะหากคิดย้อนไปดี ๆ แล้ว เขาก็มีอาร
