บ้านคุณวิสุทธิ์ & คุณหญิงจันทร์ฉาย
"หายไปไหนมาทั้งคืน สภาพดูไม่ได้เลยเนี่ย ดูสิ..."
เสียงคุณหญิงจันทร์ฉายดังขึ้น พร้อมกับวางถ้วยชาลงบนจางรองเสียงเบา แต่ใบหน้านั้นเรียบนิ่งเฉียบคม
เธอนั่งอยู่บนโซฟาตัวโปรดในห้องโถง ถัดไปคือคุณวิสุทธิ์สามีของเธอและบิดาของคราม ที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อย่างเงียบๆ
ครามเดินเข้ามาในชุดเสื้อเชิ้ตตัวเดิมจากเมื่อคืน แม้จะพยายามจัดทรงผมและล้างหน้าแล้ว แต่สภาพโดยรวมก็ยังดูไม่เรียบร้อยเท่าที่ควร เสื้อยับนิดๆชายเสื้อหลุดจากกางเกง ใต้ตาหม่นคล้ำเล็กน้อยเพราะนอนไม่พอ
"ผมไปนอนที่คอนโดมาครับแม่"
เขาตอบเสียงเรียบขณะก้าวเข้าไปนั่งบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม
"สภาพนี้หรอนอนที่คอนโด"
"ครับ"
"ลูกรู้ตัวไหมว่าดูไม่ได้เลยจริงๆ"
เสียงแม่ยังคงเรียบไม่สูงไม่ต่ำเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ สายตาคมของเธอมองลูกชายตั้งแต่หัวจรดเท้า
ครามก้มมองตัวเองเพียงครู่
เสื้อที่ยับเล็กน้อย กลิ่นน้ำหอ
