"เกว เหนื่อยไหม"
เสียงของต้นหลิวดังขึ้นข้างๆขณะที่ช่วยกันเช็ดแก้ว
"ไม่เท่าไหร่แต่ก็ง่วงเหมือนกัน"
เกวลินตอบด้วยรอยยิ้มบางๆ
"วันนี้เธอเก็บโต๊ะโซน VIP ฉันเคลียร์โซนหลังให้เดี๋ยวช่วยล้างแก้วต่อด้วย"
"โอเคขอบใจนะต้นหลิว"
"อืม..หึหึ"
ทั้งคู่ช่วยกันทำงานจนเวลาล่วงเลยมาถึงตีสอง แขกคนสุดท้ายเดินออกจากคลับพร้อมเสียงเพลงที่ดับลง แล้วก็เป็นเวลาที่ทุกคนเลิกงาน
เกวลินถอดผ้ากันเปื้อนออก แล้วถอนหายใจยาวๆจากความเหนื่อยล้า
"คุณเกวครับคุณครามให้ผมไปส่งคุณครับ"
เสียงของใครบางคนที่เธอไม่รู้สึกคุณหูเลยสักนิด แตกต่างจากเสียงของดินที่เธอได้ยินเกือบจะทุกวัน เกวรีบหันมามองด้วยความแปลกใจ เพราะเธอไม่รู้จักเขาเลย
"อย่าเรียกเกวว่าคุณเลยค่ะ เกวเป็นแค่พนักงานของร้านเท่านั้น"
เธอพูดเสียงเบาแต่น้ำเสียงหนักแน่นพอจะสื่อถึงความถ่อมตัว
"ครับ คุณครามสั่งผมให้มารับกลับครับ"
กายผายมือเป็นสัญญาณบอกให้เกวเดินไปที่
