ผมหยิบกระป๋องเบียร์เปิดแล้วเทใส่เสื้อนักศึกษา ไอ้รันย์หันมองแล้วเลิกคิ้วกวนส้นตีน ส่วนไอ้เอ็มกับไอ้เวียร์นั่งอมยิ้มล้อเลียนผม
"ไอ้รันย์ไปส่งกูที่หอเมียที"
"เชี่ย!!!กว่าจะยอมรับนะมึง แต่เขาไม่เอามึงแล้วไอ้ภีม"
ผมยกขาถีบไอ้เอ็ม แม่งกวนส้นตีนชิบหาย ผมรู้ว่าลูกตาลกำลังโกรธ กะว่าจะไปง้อจัดหนัก จัดเต็มเอาให้คลานลงจากที่นอนเลย
แม่ง!!!!คิดถึงชิบหาย
"แล้วรถมึงมีทำไมไม่ไปเองว่ะ"
"กูกลัวนีน่าแอบตามกูอยู่ อีกอย่างไม่มีรถตาลคงไม่ใจดำให้กูนั่งแท็กซี่กลับหรอก"
ผมกะว่าจะเล่าให้ลูกตาลฟังหมดทุกอย่างหวังว่าเธอคงไม่โกรธผมเพิ่ม เห็นนิ่มๆแบบนั้นเวลาใจเด็ดก็น่ากลัว
ระหว่างทางมาหอลูกตาล ผมพยายามโทรหาแต่เธอไม่รับเลย ใจแข็งชิบหาย
"เมียไม่รับ?"
ไอ้รันย์ที่เห็นอาการหัวเสียของผมเลิกคิ้วถาม
"เออ แม่งใจแข็งชิบหาย เดี่ยวจะฟัดให้แหลกคามือเลย"
"หึ หึ มึงเข้าห้องเขาให้ได้ก่อนไหม กูเห็นแววหมามาแต่ไกล"
"มึงพูดม
