ฝันร้ายพ่ายรัก(นายน์)คนเลว

ตอนที่11 ชื่อเฟิร์น

“ใช่ค่ะเพื่อนหนูเอง เธอชื่อเฟิร์น!” เมื่อเห็นฉันส่งซิกให้คะนิ้งก็เข้าใจได้ในทันที เธอพยักหน้ารัวๆและแนะนำฉันให้พี่ชายของเธอได้รู้จัก

“เอาไว้ค่อยเล่าให้ฟัง!” ฉันกระซิบกระซาบบอกคะนิ้งให้ได้ยินเพียงแค่สองคน

“ดีครับ..พี่ชื่อคิมหันต์เป็นพี่ชายของยัยคะนิ้ง” พี่คิมหันต์ส่งสายตาโปรยเสน่ห์มาทางฉันเต็มๆ พี่เขาก็ดูหล่อดีหรอกนะแต่ดูแล้วก็คงเป็นพวกเอาไม่เลือก ควงผู้หญิงคนนั้นทีคนนี้ทีเหมือนกับผู้ชายคนนั้นนั่นแหละ

“อ๋อค่ะ สวัสดีนะคะยินดีที่ได้รู้จักค่ะพี่คิมหันต์” พาฝันรีบยกมือขึ้นไหว้พี่ชายของคะนิ้งพร้อมทั้งส่งยิ้มหวานไปให้เขาหนึ่งกรุบ รอยยิ้มหวานละมุนนั่นก็เป็นเพียงแค่รอยยิ้มตามมารยาทเพียงเท่านั้น

“ครับ ว่าแต่น้องเฟิร์นสวยขนาดนี้มีแฟนหรือยัง?” นั่นไงเห็นมั้ยพึ่งจะรู้จักกันแท้ๆแต่เขากลับถามไปถึงเรื่องแฟน เจ้าชู้จริงๆพี่ชายของยัยคะนิ้งเนี่ย

“ไอ้คิมหันต์!!!” เสียงทุ้มเข้มดังขึ้นมาอีกครั้ง

“อ้าว! พวกมึงจะตามมาทำไม กูแค่แวะมาหาน้อง” คิมหันต์หันไปมองกลุ่มเพื่อนของเขาที่เดินเข้ามาพร้อมกันทั้งสามคนแต่ฉันนี่สิถึงกับอึ้งไปเลยเพราะหนึ่งในเพื่อนของเขามี ‘พี่นายน์’ เป็นหนึ่งในนั้น

“ว่าไง~ พวกเราเจอกันอีกแล้วนะแล้วไหนแฟนของน้องล่ะครับ” พี่นายน์รีบเดินเข้ามาหาฉัน เขามองหน้าฉันยิ้มๆและไม่ได้พูดอะไรออกมาหลังจากจบประโยคนั้น เขาหรี่ตามองฉันอย่างจับผิดเมื่อตรงนี้ไม่มีแฟนของฉันอยู่ด้วย

“....” ฉันเลิ่กลั่กไปหมดจะเอาไงดีแล้วฉันจะต้องตอบว่ายังไง มองซ้ายมองขวาจะไปหาแฟนที่ไหนมายืนยันกับเขา

“แฟนของยัยเฟิร์นพึ่งจะเดินออกไปก่อนที่พี่คิมหันต์จะเดินเข้ามาเองค่ะ พี่นายน์ถามทำไมเหรอคะ?” คะนิ้งเห็นสีหน้าของพาฝันก็รู้ได้ทันทีว่าเธอคงต้องการความช่วยเหลือ เธอจึงเลือกช่วยเพื่อนด้วยการตอบคำถามแทนพาฝัน

“ไม่มีอะไรหรอก พี่แค่อยากทำความรู้จักน้องเฟิร์นและแฟนของน้องเฟิร์นก็เท่านั้น วันหลังอย่าลืมพามาแนะนำให้พี่รู้จักด้วยนะครับ” นายน์ยิ้มกว้างตอบกลับน้องสาวเพื่อนสนิทแต่สายตากลับจ้องมองแต่พาฝัน

‘ไอ้คนบ้าจะมายุ่งวุ่นวายอีกทำไม’ พาฝันทำได้เพียงคิดอยู่ภายในใจแล้วทำไมโลกต้องเหวี่ยงเอาผู้ชายคนนี้ให้เข้ามาวนอยู่ในชีวิตเธออีก

“ไอ้นายน์ มึงจะไปยุ่งวุ่นวายอะไรกับน้องเขาหนักหนาหรือมึงชอบน้องเขาเข้าแล้วใช่มั้ย?” นักรบเลือกที่จะถามตรงๆอยากจะรู้นักว่าคนอย่างไอ้นายน์มันจะตอบว่าไง

“ถ้าบอกว่าชอบแล้วจะให้เบอร์มั้ย?” นายน์เดินเข้าไปนั่งข้างกายรุ่นน้องสาวกลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวเธอลอยเข้ามาเตะจมูกเขาเข้าอย่างจัง

“ไม่ให้ค่ะมีแฟนแล้วเข้าใจเอาไว้ด้วยนะคะ!! คะนิ้งเราอิ่มแล้ว” พาฝันเม้มปากเป็นเส้นตรงตอบอึกๆอักๆ เธอไม่รู้จะต้องทำอย่างไรกับผู้ชายตรงหน้าคนนี้ดี

“ฉันก็อิ่มแล้วเหมือนกัน” คะนิ้งพยักหน้ารับ เธออิ่มเหมือนกันเมื่อต้องมาเจอหน้าของใครบางคนแถวนี้

“เดี๋ยวดิจะรีบไปไหนอยู่นั่งกินข้าวเป็นเพื่อนพวกพี่ก่อนคะนิ้ง นะครับน้องเฟิร์น” คิมหันต์หันไปพูดกับน้องสาวด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งและเปรยตามองพาฝันเพื่อขอให้เธอช่วยอยู่ต่อแต่ยังไม่ทันทีน้องสาวเขากับพาฝันจะได้ตอบรับหรือปฏิเสธ คิมหันต์ก็หันไปสั่งกับกลุ่มเพื่อนของเขา

“เดี๋ยวกูไปซื้อของก่อนฝากพวกมึงดูน้องกูกับน้องเฟิร์นเอาไว้ด้วย!” คิมหันต์พูดเสร็จก็เดินไปเลือกซื้ออาหารกลางวันทันที

“พี่คิมหันต์!!!” คะนิ้งตะโกนแผดเสียงเรียกพี่ชายแต่เขาก็ไม่หันกลับมามอง

“หยุดเสียงดังแล้วนั่งลงกินข้าวให้หมดสักที!” นักรบทำเสียงดุใส่คะนิ้ง

“ไม่อยากนั่งด้วยก็เพราะแบบนี้ทำไมพี่ชอบวุ่นวายสั่งอยู่ได้ นี่คะนิ้งโตแล้วนะไม่ใช่เด็กน้อยๆแล้วนะ” คะนิ้งนั่งลงตามที่นักรบสั่ง มือกอดอกตามองบน เบื่อเพื่อนสนิทของพี่ชายตัวเองคนนี้เป็นอย่างมาก ชอบดุชอบสั่งเธอมากกว่าพี่ชายแท้ๆของเธอเสียอีก

“งั้นเหรอ อืมมม ก็คงจะจริง โตจริงใหญ่จริง!” นักรบแกล้งทำเป็นมองเรือนร่างของคะนิ้งสายตาไปหยุดมองอยู่ที่หน้าอกเธอ

“พี่นักรบ!!” คะนิ้งมองตามสายตาของรุ่นพี่ เธอพบว่าเขากำลังจ้องมองหน้าอกของเธออยู่จึงรีบยกมือขึ้นมาปกปิดหน้าอกของตัวเองเอาไว้

“ไอ้รบ~ มึงก็ชอบแกล้งคะนิ้งอยู่เรื่อย” กัปตันที่นั่งมองทั้งสองทะเลาะกันก็เอ่ยห้ามเพื่อน ไอ้นักรบนี่ก็แปลก เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมมันถึงได้ชอบแกล้งน้องสาวของไอ้คิมหันต์นักนะ

“จะนั่งลงกินดีๆมั้ยหรืออยากให้พี่” นักรบส่งสายตาเจ้าเล่ห์พร้อมกับเตรียมที่จะลุกขึ้นยืน

“นั่งแล้วกำลังจะกิน หยุดพูดมากด้วย! รำคาญ! พูดอยู่ได้พูดไม่หยุด!” เขากระตุกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจที่ทำให้คะนิ้งยอมนั่งลงและกินข้าวต่อ

“พี่จะมองอีกนานมั้ยคะไม่มีมารยาทเอาซะเลย!” พาฝันที่กำลังอึดอัดไปกับการโดนจ้องมองก็พูดขึ้นเพื่ออยากที่จะเตือนสติเขา

“มารยาทสะกดยังไงพี่ยังสะกดไม่เป็นเลยด้วยซ้ำ!” นายน์ยกมือเท้าคางตัวเองเอาไว้แล้วยิ้มขึ้น เขาไม่โกรธและยังขยับตัวเข้ามาใกล้เธอมากขึ้นไปอีก

“ตกภาษาไทยเหรอคะ?” เลิกคิ้วสวยถามอย่างสงสัยอยากจะรู้ว่าคนอย่างพี่เขาจะพูดอะไรออกมาอีก

“ถ้าตก น้องจะช่วยสอนให้พี่ได้มั้ย?” ใบหน้าหล่อร้ายขยับเลื่อนเข้าไปใกล้จนใบหน้าของพวกเขาแทบจะชนกันอยู่แล้ว

“นี่พี่คะ เรามีแฟนแล้วพี่อย่ามาทำตัวน่ารังเกลียดแบบนี้สักที เราไม่ชอบ!!” เธอพูดด้วยน้ำเสียงหมดความอดทนพร้อมกับผลักอกรุ่นพี่ให้ออกห่าง ทั้งๆที่บอกไปแล้วว่ามีแฟนแต่ทำไมพี่เขาถึงได้ยังทำแบบนี้กับเธออยู่หรือว่าเขาจะไม่มีจิตสำนึกของความเป็นคนเอาซะเลย

“พี่ไม่ได้อยากให้เราชอบพี่..แต่พี่อยากให้เราเอากับพี่!!!”