ตอนที่ 14 กูต้องได้
1252 คำ
คณะบริหาร
“ไอ้คิมหันต์ ยัยทอมนั่นเป็นเพื่อนกับน้องสาวมึงใช่มั้ย? กูจำได้ว่าเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน” นายน์เริ่มนึกขึ้นมาได้ว่ายูจินคือชื่อของเพื่อนสนิทคะนิ้ง เขาจึงถามคิมหันต์ผู้เป็นพี่ชายของคะนิ้งให้แน่ใจอีกทีว่าเขานั้นจำไม่ผิด
“ก็ใช่ ถามทำไมวะ” คิมหันต์พยักหน้ารับและถามกลับไปด้วยความสงสัย
“ยัยนั่นเป็นทอมจริงๆเหรอ?” นายน์ถามเรื่องที่ยังคงอยากรู้กับเพื่อนสนิท
“กูก็ไม่เคยสังเกตนะ ดูเหมือนเป็นสาวเท่ๆห้าวๆอยู่ ทำไมมึงเสียดายน้องเฟิร์นเหรอ?” คิมหันต์ที่เคยได้เจอกับยูจินอยู่บ้างในช่วงที่น้องของเขายังคงเรียนอยู่ชั้นมัธยมก็พยายามนึกว่าที่ผ่านมาเธอมีลักษณะท่าทางเป็นอย่างไร
“กูต้องได้น้องเขาไม่ว่าจะยังไงก็ตาม กะอีแค่มีแฟนเป็นทอมแค่นี้ ห้ามกูไม่ได้หรอก” นายน์ยักไหล่ เขาไม่คิดที่จะสนใจใครหน้าไหนอยู่แล้ว ไม่ว่ายังไงเขาต้องได้เชยชมผู้หญิงคนนั้นให้จงได้
“สุดจัด สุดยอดของความเหี้ยครับ ผมนี่ปรบมือให้เลย” กัปตันลุกขึ้นยืนปรบมือชื่นชมไปกับนิสัยความคิดเหี้ยๆของเพื่อนสนิท
“สนใจเปลี่ยนทอมให้เป็นเธอมั้ย..ไอ้กัปตัน” นายน์หันไปถามกัปตันสีหน้าของเขาดูจริงจังไม่ได้พูดเล่น ทำเอาเพื่อนสนิทถึงกับน้ำพุ่งพรวดออกมา
พรวด!
“นี่มึงจะพูดอะไร” กัปตันที่กำลังดื่มน้ำอยู่ก็สำลักน้ำออกมาทันที ไอ้เพื่อนชั่วนี่กำลังคิดจะทำอะไรอีกอย่าบอกนะว่า..คงไม่ใช่อย่างที่เขาคิดใช่มั้ย
“ยัยทอมนั่นสวยอยู่นะทำเป็นเล่นไป” นายน์ยกยิ้มมุมปากพร้อมกับตบไหล่ของกัปตัน ถ้าให้พูดตามตรงกลุ่มของน้องสาวไอ้คิมหันต์หน้าตาสะสวยทุกคน
“ถ้าสวยมึงก็ควบสองไปเลยสิจะมาบอกกูทำไม” กัปตันไม่คิดที่จะสนใจผู้หญิงแมนเพราะมันไม่ใช่สเปคของเขา แบบเขาต้องสวยๆเซ็กซี่ๆนมโตๆอะไรประมาณนั้นไม่ใช่ไม้กระดานแล้วยังเป็นทอมแบบยัยเด็กนั่น
“ยัยทอมนั่นไม่ใช่สเปคกูเหมือนกัน!!!” นายน์รีบโต้กลับทันควันเพราะเขาเองก็ไม่ชอบผู้หญิงที่แมนๆเช่นน้องเขาเหมือนกัน
“คนอย่างมึงเนี่ยนะมีสเปค หึ! ได้ข่าวว่ามึงเอาไม่เลือกนะไอ้นายน์” กัปตันหัวเราะดังลั่นทำมาเป็นบอกว่าไม่ใช่สเปคที่ผ่านก็เห็นเอาไม่เลือกขอแค่คลำแล้วไม่มีหาง..มันก็เอาหมด
“คืนนี้ไปเที่ยวกันดีกว่า..กูได้ยินมาว่าน้องสาวกูจะแอบหนีเที่ยว” คิมหันต์ละสายตาออกมาจากหน้าจอโทรศัพท์หลังจากที่ได้อ่านข้อความจากผู้เป็นแม่
“แล้วมึงรู้ได้ไงว่าคะนิ้งจะแอบหนีเที่ยว” นักรบหูผึ่งขึ้นมาทันทีที่ไอ้คิมหันต์พูดชื่อน้องสาวของมัน
“แม่กูส่งแชทมาบอกว่าคะนิ้งทักขอไปเที่ยวผับกับเพื่อนคืนนี้” คิมหันต์หันหน้าจอมือถือให้เพื่อนทั้งกลุ่มได้มองเห็นบทสนทนาของผู้เป็นแม่
“แบบนี้น้องเฟิร์นก็คงต้องไปด้วยซินะ” นายน์ยิ้มร้ายขึ้นมาทันทีความคิดชั่วร้ายผุดขึ้นมาในหัวให้เต็มไปหมด
“แฟนน้องเขาก็คงไปด้วยเหมือนกัน!” นักรบที่รู้ทันไปกับความคิดของนายน์ก็พูดแทรกขึ้นมา
“จะพูดขึ้นมาทำไมเนี่ย” ทำเอาเพื่อนสนิทหันขวับมองหน้าเสียอารมณ์อย่างช่วยไม่ได้
“สรุปยังไงพวกมึงจะไปหรือไม่ไป” คิมหันต์ถามย้ำกับเหล่าเพื่อนสนิทอีกครั้งเพราะถ้าไปเขาจะได้จองโต๊ะเอาไว้เลยเพราะเขารู้ว่าคะนิ้งน้องสาวของเขาจะไปที่ผับไหน
“ไป!!!” พวกเพื่อนทั้งสามต่างก็ตอบเป็นเสียงเดียวกันโดยพร้อมเพียง
ผับSky Blue
22.00น.
“ชนแก้ว มื้อนี้ฉันเลี้ยงเอง” คะนิ้งกับเพื่อนสาวทั้งสามคนยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มฉลองที่พวกเธอๆได้เป็นเพื่อนใหม่ของกันและกัน
“สายเปย์ค่า” พลอยยิ้มจนแก้มแทบปริอย่างมีความสุข
“ครั้งแรกของฉันกับพลอยเลยนะที่ได้มาที่นี่” พาฝันพูดขึ้น เธอกับพลอยพึ่งเคยมาที่นี่เป็นครั้งแรกจึงทำให้รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ผู้คนที่นี่เยอะมากแสงไฟ แสงสี ผู้คนมากหน้าหลายตา ทุกๆสิ่งล้วนแปลกใหม่สำหรับพวกเธอไปทุกๆอย่าง
“ฉันก็ด้วย” ยูจินยกมือขึ้นสารภาพว่าเธอก็เป็นอีกคนที่พึ่งเคยมาที่แบบนี้
“ส่วนฉันเคยตามพี่คิมหันต์มาแล้วครั้งหนึ่ง” คะนิ้งพูดออกมาด้วยความรู้สึกที่ดูจะภูมิใจอยู่ไม่น้อย
“ไงคะนิ้ง~”
“เสียงใครเรียกชื่อฉันอะ พวกแกได้ยินป่ะ” คะนิ้งได้ยินเสียงเรียกชื่อเธอ หญิงสาวจึงกระซิบถามเพื่อนว่าได้ยินแบบที่เธอได้ยินหรือเปล่า
“พี่ชายของเธอไง หันมา!” คิมหันต์พูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยความดุดันที่ยัยน้องสาวตัวดีแอบหนีมาเที่ยวโดยที่ไม่บอกเขาเลยสักคำ
น้องสาวตัวดีของเขาขออนุญาตแค่พ่อกับแม่เท่านั้น!
“พี่คิมหันต์มาได้ยังไงคะ” คะนิ้งเบิกตากว้างไม่คิดว่าพี่ชายของเธอจะรู้และเข้ามาเจอเธอที่นี่ได้
“มาคุมประพฤติน้องสาวตัวแสบยังไงละคะ” คิมหันต์ลูบศีรษะผู้เป็นน้องสาวด้วยความเอ็นดูปนมันเขี้ยว
“คะ..คะนิ้งแค่มาดื่มกับเพื่อนอีกแปบเดียวก็จะกลับแล้วค่ะ พี่คิมหันต์กับเพื่อนไปหาที่นั่งดื่มข้างบนเลยนะคะ”
“ไปนั่งด้วยกันสิ” นักรบเอ่ยปากชวนน้องสาวเพื่อนสนิทให้ขึ้นไปนั่งด้วยกัน
“ไม่เอาค่ะ นั่งใครนั่งมันดีกว่า นะคะพี่คิมหันต์” คะนิ้งยิ้มบางๆเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน พวกเธอแค่มาเที่ยวแปบเดียวก็จะกลับกันแล้ว อยากมาผ่อนคลายไม่ได้อยากมานั่งอึดอัดใจนะ
“ไปนั่งกับพี่!!!” คิมหันต์พูดเสียงเรียบแต่เต็มไปด้วยความดุดัน ส่งสายดุมองจ้องไปยังน้องสาวที่นั่งหน้าบึ้งตึงอยู่
“แต่ว่า” คะนิ้งทำปากยื่นคล้ายอยากจะพูดบางสิ่งบางอย่างแต่ก็โดนพี่ชายของเธอส่งสายตาดุมองจ้อง
“พวกน้องๆครับขอเชิญไปนั่งกับกลุ่มพวกพี่ไม่งั้นยัยคะนิ้งโดนตีแน่!!!” คิมหันต์หันไปสบตากับเพื่อนๆของคะนิ้ง ยังไงวันนี้พวกเธอก็ต้องขึ้นไปนั่งกับพวกเขา
พาฝัน พลอยและยูจินต่างก็มองหน้ากันด้วยความเลิ่กลั่กคิดว่าจะเอาไงดี
“ก็ได้ค่ะ” จนคะนิ้งพยักหน้ารับนิ่งๆจำต้องยอมจำนนแต่โดยดี เธอส่งสายตาขอโทษไปยังเพื่อนสาวทั้งสามคน
โต๊ะ VVIP
“ทำไมวันนี้น้องยูจินถึงใส่กระโปรงเหรอครับ” นายน์กวาดตามองสำรวจยูจินตั้งแต่หัวจรดเท้า
“เฟิร์นอยากให้ยูจินแต่งตัวสาว..จะได้เป็นเพื่อนเฟิร์นเองค่ะ”
- ผู้เขียน
