ตอนที่13 แฟนกันแน่เหรอ

1259 คำ
-วันต่อมา- คะนิ้งได้คุยกับทางเพื่อนสนิทของเธอแล้วในเรื่องที่จะให้ยูจินปลอมเป็นแฟนหลอกๆให้กับพาฝันและเธอยินดีที่จะช่วยเหลือเพื่อนใหม่คนนี้ด้วยความเต็มใจ “แกแน่ใจนะว่าแบบนี้มันจะโอเค” ยูจินเอ่ยถามเพื่อนสาว คิดดีแล้วใช่มั้ยที่ให้เธอปลอมเป็นแฟนหลอกๆ “เราโอเคนะ แล้วเราก็ไม่รู้จะไปหาใครที่ไหนด้วย” พาฝันพยักหน้ารัวๆแววตาดูเศร้านิดๆ ในเวลาแบบนี้เพื่อนใหม่ของเธอคนนี้ดูเหมาะสมเป็นที่สุดด้วยบุคลิกท่าทางที่ดูคล้ายทอม ไม่ชอบแต่งหน้าแถมยังดูทะมัดทะแมงแข็งแรงและดูน่าจะรับมือกับรุ่นพี่คนนั้นได้ “งั้นพวกเราเรียกกันว่า’ที่รัก’นะ” เพื่อความสมจริง ยูจินจึงอยากให้พาฝันเรียกแทนกันและกันว่าที่รัก “นึกว่าจะจบตั้งแต่มัธยมแล้วนะ ยังจะตามมาหลอกหลอนแกยันมหาลัยอีก” พลอยที่เห็นว่าพาฝันต้องมาทำเรื่องแบบนี้ก็เริ่มหงุดหงิดขึ้นมา ไม่เข้าใจว่าทำไมเพื่อนสนิทเธอต้องวนกลับมาพบเจอกับผู้ชายคนนั้นอีก “เดี๋ยวพี่เขาเห็นว่าเรามีแฟนก็คงจะเลิกยุ่งกับเราเองแหละ..พลอย” พาฝันเข้าใจดีว่าพลอยคงเป็นห่วงถึงได้พูดอะไรแบบนี้ออกมา เธอฉีกยิ้มหวานบนใบหน้าแล้วหันไปจับมือของพลอย อีกเพียงแค่แปบเดียวเท่านั้นเรื่องราวร้ายๆก็จะผ่านพ้นไป “พวกกลุ่มพี่ฉันเดินมานั่นแล้ว แกระวังตัวไว้นะฝัน!” คะนิ้งเหลือบตามองไปเห็นกลุ่มของพี่ชายกำลังเดินเข้ามาทางที่พวกเธอนั่งอยู่ก็รีบก้มหน้ากระซิบเอามือป้องปากบอกให้เพื่อนได้เตรียมตัวรับมือกลุ่มผู้ชายอันตรายทั้งสี่คนนี้ “พี่นายน์ของแกนี่มั่นหน้าเหลือเกินนะ!!” พลอยหันหน้าไปมองกลุ่มพี่ชายของคะนิ้งก็เบะปากหมั่นไส้ในทันทีเพราะพี่นายน์ ผู้ชายที่เพื่อนสนิทเคยแอบชอบเดินเข้ามาด้วยความมั่นใจซะเหลือเกินแถมยังโปรยเสน่ห์ยิ้มหวานๆจนสาวๆแถวนี้มองตาเยิ้มกันเป็นแถว อะไรจะขนาดนั้นน “แค่เคยใช่ก็พอ อย่าลืมนะเราชื่อเฟิร์น..ไม่ใช่ชื่อพาฝัน!!” พาฝันเอ่ยย้ำเตือนเพื่อนอีกครั้ง ห้ามลืมห้ามหลุดเป็นเด็ดขาด “ไงคะนิ้ง” คิมหันต์ที่เดินเข้ามาถึงเป็นคนแรกเอ่ยทักน้องสาวและไม่ลืมที่จะหันไปส่งยิ้มหวานๆให้กับเพื่อนของน้องสาวตัวเอง “ทำไมมาที่คณะของคะนิ้งบ่อยจังคะ..พี่คิมหันต์” คะนิ้งขมวดคิ้วถามพี่ชายอย่างไม่เข้าใจว่าพวกเขาจะมาที่คณะของพวกเธอบ่อยอะไรขนาดนี้ เธอเปรยตามองพี่ชายอย่างจับผิดอยากจะรู้นักว่าพี่เธอจะบอกเธอว่ายังไง “มาไม่ได้เหรอไง” แต่กลับกลายเป็นนักรบที่เป็นฝ่ายโต้กลับแทนคิมหันต์ เขาพูดพร้อมแสยะยิ้มแล้วเดินเข้าไปใกล้คะนิ้ง ส่วนไอ้คิมหันต์นะเหรอ ตอนนี้มันกำลังให้ความสนใจไปกับหญิงสาวตรงหน้าที่เขาเองก็ยังไม่เคยเห็นหน้าเธอมาก่อน “ยุ่ง!” คะนิ้งรีบส่งเสียงไม่พอใจออกมาไม่เข้าใจว่าทำไมเพื่อนพี่ชายเธอคนนี้ถึงได้ชอบเข้ามาวุ่นวายกับเธอ “นี่เพื่อนใหม่ของคะนิ้งเองค่ะ ชื่อพลอย..เธอเรียนอยู่สาขาเดียวกับยูจิน” คะนิ้งมองไปยังพี่ชายตัวเองเห็นสายตาของพี่ชายตัวเองก็นึกแอบกังวลแทนเพื่อนใหม่ แต่ยังไงก็คงต้องแนะนำเธอให้พี่ชายได้รู้จักไม่งั้นคงจะดูเสียมารยาท “สวัสดีค่ะรุ่นพี่” พลอยยกมือขึ้นไหว้ไปยังกลุ่มพี่ชายของคะนิ้ง คิมหันต์ยังคงมองจ้องมองไปที่ใบหน้าสวยหวานมีเสน่ห์ ที่ยิ้มทีดูน่ารักแสนสดใส เธอคนนี้กำลังทำใจของเขาเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมา “สวัสดีครับน้องพลอย ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ” คิมหันต์ยกยิ้มมุมปากอีกทั้งยังส่งยิ้มหวานๆเพื่อหวังอยากให้น้องพลอยนั้นหลงเสน่ห์ตัวเอง “แล้วไหนแฟนของเธอ..พี่ไม่เห็นสักที” นายน์ยังคงถามถึงแต่เรื่องแฟนของพาฝันเพราะเขาอยากเห็นว่ามันจะหล่อสู้เขาได้หรือเปล่า “อยู่นี่ไงคะ ยูจินแฟนของเฟิร์นเอง” พาฝันลอบถอนหายใจออกมาด้วยความเบื่อหน่ายชายหนุ่มตรงหน้า สูดลมหายใจอีกครั้ง ช้อนสายตาขึ้นมองยังชายหนุ่มรุ่นพี่ มือเรียวเลื่อนมือไปกอบกุมมือของเพื่อนสาวข้างกายที่ตอนนี้ต้องมารับบทแฟนทอมปลอมๆของเธอ พาฝันทำทีเป็นซบไหล่มนของยูจินเปรยตามองพี่นายน์เพียงนิดแล้วก้มหน้าลงมาให้ความสนใจไปกับยูจิน “....” นายน์ดูอึ้งไปชั่วขณะเพราะเขายังไม่ทันตั้งตัวว่าเธอจะมีความชอบผู้หญิงด้วยกันแบบนี้ “ชอบผู้หญิงอย่างงั้นเหรอ?” เสียงทุ้มเข้มเอ่ยถาม ใบหน้าหล่อร้ายเปรยตามองเธออย่างจับผิด “พี่จะพูดอะไรคะของแบบนี้มันเลือกกันได้ซะที่ไหน” พาฝันบอกกับเขาด้วยเสียงเรียบนิ่งบอกกับตัวเองว่าอย่าไปกลัว “แฟนกันแน่เหรอ” นายน์ถามย้ำอีกครั้ง “พวกเราเป็นแฟนกัน รุ่นพี่มีอะไรกับแฟนของเราหรือเปล่า” ยูจินผละออกจากพาฝันจ้องมองใบหน้าชายหนุ่มรุ่นพี่อย่างไม่ยอมลดละ นี่ขนาดบอกว่าเป็นแฟนกันนะเขายังดูเหมือนไม่อยากจะเชื่อพวกเธอเลย “ก็ไม่ได้มีอะไรแค่จะบอกน้องเฟิร์นว่านิ้วจะไปมันส์เท่าเอ็นของผู้ชายได้ยังไง ถ้าอยากรู้ว่ามันส์จริงมั้ยบอกพี่ได้เลยนะครับ” ชายหนุ่มยกไหล่ขึ้นอย่างไม่ยี่หระมองไปที่พาฝันขยับตัวเข้าไปใกล้เธอมากขึ้นกระซิบบอกเธอด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “พี่นี่แม่งโคตรเลวเลย” พาฝันสบถคำหยาบออกมาทันทีที่เธอได้ยินไอ้คำพูดพวกนั้น “ไปกันได้แล้ว กูแค่จะเข้ามาทักทายน้องกูเท่านั้น มึงเนี่ยนะชอบสร้างเรื่องตลอด น้องเฟิร์นเดี๋ยวพี่พาไอ้หมาบ้าตัวนี้ไปก่อนนะครับ” คิมหันต์ที่เห็นท่าว่าจะไม่ดีจึงรีบเข้าไปคว้าตัวเพื่อนสนิทดึงรั้งมันออกมายืนข้างเขาแล้วทำทีเป็นพูดตักเตือนมันสักนิดหน่อย “ไปไอ้นายน์ มึงจะอยู่รอให้น้องเขาด่ามึงอีกหรือไง” คิมหันต์ผลักหลังเพื่อนรักให้รีบเดินออกไปจากตรงนี้ นายน์ยอมเดินออกไปแต่ก็ไม่วายหันไปส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้พาฝันก่อนแล้วค่อยเดินจากไป “สุดจัดเลยไอ้รุ่นพี่คนนี้ ฝันแกต้องระวังตัวดีๆนะ” ทันทีที่กลุ่มนายน์เดินออกไป ยูจินก็ส่งเสียงขึ้น ดูแล้วไอ้หมอนี้คงจะไม่ยอมรามือแต่เพียงเท่านี้แน่ “โอเค เราจะระมัดระวังตัวเองให้ดีเลย” พาฝันที่กลัวว่าเพื่อนจะเครียดแบบเธอจึงได้รีบตกปากรับคำพร้อมทั้งยิ้มกว้างส่งให้กับเพื่อน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม