“ดีจัง..นี่ฉันยังคุยกับฝันอยู่เลยนะว่าอยากให้พวกแกได้รู้จักกัน พวกเราจะได้รวมทีมกันสี่คน พวกแกว่าดีมั้ย?” คะนิ้งยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจไปกับภาพตรงหน้าที่เพื่อนเข้ากันได้เป็นอย่างดี
“เยี่ยมเลยงั้นแกแอดไลน์ฉันมานะ ยูจินน่ะฉันมีไลน์เรียบร้อยแล้ว ฉันสร้างกลุ่มไว้รอแล้วเดี๋ยวดึงแกลงกลุ่มเลย” พลอยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดไปที่หน้าไลน์กดเปิดคิวอาร์โค๊ดของตัวเองแล้วยื่นไปให้คะนิ้ง
“โอเค ฉันแอดไลน์พลอยไปแล้วนะ” คะนิ้งรีบเปิดหน้าไลน์ของตัวเองเช่นกันและรีบแอดเพิ่มพลอยทันที พลอยพยักหน้ารับรู้และดึงคะนิ้งกับพาฝันเข้ามาในกลุ่มแชทที่มีเธอกับยูจินอยู่ด้วยกันแล้ว
คณะศิลปกรรมศาสตร์
ในระหว่างที่พาฝันกับคะนิ้งกำลังนั่งรออาจารย์อยู่นั้นก็ได้มีรุ่นพี่สาวเดินเข้ามายืนหยุดหน้าห้องแล้วเริ่มมองไปยังเหล่านักศึกษาในชั้น สายตาคมมองไปทั่วๆห้องแล้วมาหยุดอยู่ที่พาฝันกับคะนิ้ง
รุ่นพี่คนนั้นเดินเข้ามายืนอยู่ข้างหน้าพาฝันและคะนิ้ง
“น้องๆคะ สนใจลงประกวดดาวคณะมั้ยคะ พวกน้องสวยมากเลย” รุ่นพี่คนนั้นเชิญชวนฉันกับคะนิ้งให้ลงประกวดดาวคณะ ให้ตายตั้งแต่ได้รับพรวิเศษมาก็เริ่มมีอะไรแปลกเกิดขึ้นเยอะเลย เปลี่ยนไปมากจนฉันตามไม่ทัน
“ฝันน่ะเหรอคะ?” นิ้วเรียวชี้นิ้วเข้าหาตัวเองอีกครั้ง พยายามจะถามย้ำให้แน่ใจว่าพี่เขาถามไม่ผิดคนใช่มั้ย
“ใช่แล้วค่ะ น้องสวยมากๆเลย พี่ชอบผิวพรรณก็ดี” รุ่นพี่พยักหน้าเอ่ยชมฉันไม่หยุดบอกว่าฉันสวยบ้างละ ผิวพรรณดีบ้างละ แต่ถึงจะเป็นอย่างที่รุ่นพี่เขาเอ่ยชมก็เถอะ ฉันก็ไม่มีทางยอมลงประกวดเด็ดขาดเพราะฉันไม่มีความมั่นใจในตัวเองแม้แต่น้อย
“ไม่ดีกว่าค่ะพี่ คะนิ้งเพื่อนของฝันก็สวยนะคะ” พาฝันรีบยกมือขึ้นปฏิเสธด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและชี้นิ้วไปทางคะนิ้งที่นั่งอยู่ข้างๆกัน
“คนไหนก็ได้ค่ะ พี่ชอบทั้งคู่” รุ่นพี่ยกยิ้มอีกครั้งไม่ว่าจะเป็นน้องคนไหนระหว่างสองคนนี้ลงประกวด เธอก็ชอบทั้งคู่
“ไม่เอาค่ะพี่! คะนิ้งขี้อายไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย” คะนิ้งทำหน้าตกใจรีบปฏิเสธเหมือนกันกับพาฝัน เธอคนนี้ก็ไม่ชอบกิจกรรมประเภทนี้เหมือนกัน
“เสียดายความสวยของน้องคะนิ้งจังเลยอะ” รุ่นพี่สาวลอบถอนหายใจเมื่อโดนทั้งพาฝันและคะนิ้งปฏิเสธไม่ลงประกวดดาวคณะ
“ฝันแกลงประกวดเลย ฉันไม่ชอบเรื่องแบบนี้” คะนิ้งคะยั้นคะยอให้พาฝันได้ลงประกวดดาวคณะส่วนเธอนั้นอย่าหวังว่าจะได้เห็นเธอลงประกวดเลย เพราะความขี้อายจึงทำให้เธอไม่ชอบอะไรแบบนี้ไม่ชอบอะไรที่ต้องแสดงออก
“เราไม่อยากประกวด เราก็ไม่ชอบเหมือนกัน” พาฝันตอบกลับไปยังคะนิ้ง สรุปทั้งสองคนจะไม่มีใครลงประกวดดาวคณะ คนหนึ่งไม่มีความมั่นใจส่วนอีกคนก็ขี้อายไม่กล้าแสดงออก
“พี่ขา~ พวกเราทั้งสองคนไม่ขอลงประกวดนะคะ” พาฝันพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนพยายามร้องขอรุ่นพี่ให้เลิกสนใจเธอทั้งคู่
“เอาแบบนั้นก็ได้ค่ะ เดี๋ยวพวกพี่จะลองไปมองหาน้องๆคนอื่นๆในคณะของพวกเราก่อนนะ แต่ถ้าไม่มีใครแล้วจริงๆพี่ขอกลับมาหาน้องฝันกับน้องคะนิ้งอีกรอบนะคะ”
“เอ่อคือ..พี่คะ”
“นะคะ”
“เอาแบบนั้นก็ได้ค่ะ” พวกเธอจึงจำใจต้องยอมรับปากออกไปทั้งที่ใจไม่ได้อยากลงประกวดด้วยเลยสักนิด
สาธุขอให้รุ่นพี่ได้คนที่จะลงประกวดดาวคณะทีเถอะนะ
-เที่ยงวันหลังเลิกเรียน-
ฉันปวดฉี่เลยรีบเดินออกมาเข้าห้องน้ำโดยที่ลืมบอกคะนิ้งไปซะสนิทเลย พอเมื่อทำธุระเสร็จแล้วฉันจึงเลือกที่จะเดินไปยืนมองโซนดอกไม้สีม่วงที่ทางมหาลัยปลูกขึ้นมาเพื่อความสวยงาม ดอกไม้เหล่านี้สวยมากสวยซะจนฉันต้องหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดถ่ายรูปแล้วอัพลงไอจีส่วนตัว
“สวยจัง” ร่างบางมองดูภาพดอกไม้ในมือถือที่เธอเป็นคนถ่ายเอาไว้โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าได้มีกลุ่มใครบางคนกำลังแอบมองเธออยู่
ทางด้านกลุ่มของนายน์ที่นั่งอยู่ไม่ไกลจากโซนดอกไม้สักเท่าไหร่ก็ได้สังเกตเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังยืนถ่ายรูปดอกไม้อยู่ เธอคนนั้นกำลังยิ้มอย่างเป็นธรรมชาติ สวยสะดุดตาน่ามองมากถึงมากที่สุด
“น้องคนนั้นสวยฉิบ” นักรบเอ่ยขึ้นเมื่อได้มองไปเห็นพาฝันที่กำลังยืนถ่ายรูปดอกไม้อยู่
“น้องผมม่วงคนนั้นอะนะ” กัปตันหันไปมองตามสายตาของนักรบที่กำลังมองไปทางพาฝัน
“ใช่..ไอ้นายน์ว่าไง” นายน์เหลือบมองไปทางที่เพื่อนของเขาได้ชี้มือก็พบเข้ากับผู้หญิงที่สวยมากๆคนหนึ่ง ผมสีม่วงไฮไลท์มันช่างทำให้เธอดูโดดเด่น บวกกับผิวขาวอมชมพูเปล่งประกายของเธอเรียกความสนใจจากเขาได้เป็นอย่างดี
“ก็พอใช้ได้!” นายน์ทำทีเป็นบอกกับเพื่อนไปแบบนั้นแต่สายตากลับมองเธอไม่หยุด
“พอใช้ได้เหี้ยอะไร ถ้าแบบน้องคนนี้มึงไม่ชอบงั้นกูจะเข้าไปจีบน้องเขาแล้วนะ” กัปตันด่าเพื่อนสนิททันทีถ้ามันจะตาถั่วขนาดนี้ เขานี่แหละที่จะเป็นคนเข้าไปจีบน้องคนนั้นเอง
“ได้ข่าวว่ามึงยังมีน้องครีมอยู่นะครับไอ้กัปตัน” นายน์รีบเบรคไอ้เพื่อนชั่วอย่างกัปตันทันทีดีที่มันยังมีผู้หญิงคงค้างอยู่ในสต๊อกจึงทำให้เขาสามารถพูดบอกกับมันไปแบบนั้นได้
“แล้วไงถ้าได้คนนี้ กูจะเทน้องครีมทันที” กัปตันยักไหล่ถ้าให้เลือกระหว่างเธอคนนี้กับน้องครีม เขาแทบจะไม่ต้องคิดเลยว่าจะเลือกใคร เขาจะเลือกน้องผมม่วงคนนี้อย่างแน่นอน
“เหี้ยครับ!” นายน์รีบก่นด่ามันกลับไปเพราะนึกว่ามันจะเลือกน้องครีม
“เหมือนมึงนั่นแหละ” กัปตันก็ไม่ยอมแพ้ด่ากลับเช่นกัน