“โอ้โห! ไอ้ประธานมาเฟียเบอร์หนึ่งของประเทศ มานั่งรอเสื้อตัวเดียวเนี่ยนะ ฮ่าฮ่าฮ่า!”
วายุหัวเราะหนักกว่าเดิม ก่อนจะยกแก้วขึ้นกระดกอึกใหญ่ สายตามองคนตัวหน้าอย่างประหลาดใจ
สายธารเหลือบตามองเพื่อน ตาคมวาวอย่างเอือมระอา
“ตลกมากหรอวะไอ้เหี้ย”
"เออสิวะ"
"สัส"
สายธารสบถออกมาอย่างไม่ใส่ใจ
“แล้วมึงไปถอดเสื้อให้เธอที่ไหนวะ”
วายุเอ่ยถามด้วยความสงใส
“คอนโด”
คำตอบนั้นทำเอาวายุแทบจะสำลักเหล้า เขารีบวางแก้วลงแล้วโน้มตัวเข้ามาใกล้
“อย่าบอกนะเว้ย ว่ามึงลากผู้หญิงขึ้นคอนโดแล้วเธอดันอ้วกใส่มึง”
“กูไม่ได้ลากโว้ยไอ้สัส! เธอเมาจนไม่ได้สติกูก็เลยช่วยเธอแค่นั้น”
น้ำเสียงหงุดหงิด แต่ใบหน้ากลับขึ้นสีแดงเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว
วายุหัวเราะในลำคอ
“หึ! แล้วมึงช่วยยังไงวะ ช่วยท่าไหนบ้างวะเพื่อน”
สายตาคมกริบเหมือนอ่านทะลุใจเพื่อนอยู่แล้ว เขารู้ดีว่าสายธารไม่มีทางปล่อยผู้หญิงไปง่ายๆโดยไม่แตะต้อง อย่างน้อยก็ต
