“แกนึกยังไงเนี่ย”
เพลงเอ่ยอย่างไม่เข้าใจ ไม่คิดว่านี่จะแค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศเท่านั้น เพราะปกติแล้วมีนาจะชอบไปที่บาร์นั่นตลอด
และใช่มีนากำลังหลีกเลี่ยงใครบางคนที่เธอไม่อยากเจออีก และเธอมั่นใจว่าเขาต้องอยู่ที่นีโอบาร์แน่นอน เพราะที่นั่นคือรังของพวกเขา เพื่อนสนิทเขาเป็นเจ้าของที่นั่น เธอรู้ดีเพราะวายุเคยไปเจอสายธารที่บริษัทอยู่บ่อยๆ เธอจึงพอจะรู้อยู่บ้างถึงจะไม่ใช่ทั้งหมดก็เถอะ
"เปล่าซะหน่อยแก ถ้ามาดื่มๆแล้วก็กลับเองแก"
เธอเลือกที่จะปัดทิ้งด้วยการยกแก้วขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมด แอลกอฮอล์ร้อนแล่นลงคอแทนคำตอบที่เธอไม่อยากให้ใครรู้
“จะอันตรายได้ยังไงพี่อยู่นี่ทั้งคน พี่ไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรเราหรอกน่ายัยเพลง”
เสียงอบอุ่นของพีดังขึ้น แต่ดวงตาคมกลับจับจ้องไปยังมีนาอย่างไม่วางตา ราวกับลืมไปแล้วว่าเจ้าของคำพูดนั้นตั้งใจจะปลอบใคร
“พี่พีคะ หนูอยู่ตรงนี้ค่ะ ตรงนั้นน่ะมีนาเพื่อนหนูค่ะไม่ใช่หนู”
เพลง
