ข้อเสนอการอภิเษกเชื่อมสัมพันธ์ที่มีสัญญากันมาอย่างยาวนานระหว่างแคว้นฝูกับเผ่าหรุย แม่ทัพเหยียนจื่อหยาถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง
เขาเอ่ยอย่างครุ่นคิด ผ่านการไตร่ตรองอย่างรอบด้าน
“ไป๋ฉางอวิ๋น ข้าขอขอบคุณเจ้าที่ยอมสละตัวเองเพื่อบ้านเมือง แต่การอภิเษกนี้ไม่ก่อให้เกิดความสุขแก่ผู้ใด เจ้าย่อมรู้แก่ใจดี โศกนาฎกรรมความรักย่อมเกิดขึ้นเมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไร้รักหรือไม่เต็มใจ ไม่ว่าจะทำเพื่อบ้านเมืองหรือเรื่องส่วนตัว ข้านับถือการเสียสละของเจ้า แต่ข้าไม่ได้รักเจ้า เช่นเดียวกับเจ้าไม่ได้รักข้า” จวิ้นอ๋องเอ่ยตอบ
“ที่ท่านพูดก็มีเหตุผล ดังเรื่องที่เกิดกับไป๋ฉางลี่ ย่อมไม่มีผู้ใดมีความสุข” อุปราชเผ่าหรุยกล่าวด้วยสายตาเลื่อนลอย นึกสงสารน้องสาวที่ต้องตายอย่างอนาถ
“เรามาสงบศึกกันด้วยเงื่อนไขอื่นดีหรือไม่ เรื่องเปิดการค้า เจรจาเรื่องเปิดด่าน ลดหย่อนภาษีค้าขาย ข้าพอรู้มาว่าเผ่าหรุยมีปัญหาขาดแคลนน้ำ หลุนเหอจิ้งพ
