Ep 4 สัมผัส

220 คำ
ฉันรู้สึกเจ็บหน้าอยู่ไม่น้อยเลยพูดออกไปเสียงดัง ทำเอาคนงานที่ยืนเด็ดใบชาอยู่ถึงกับตกใจ มีคนหนึ่งที่ส่ายหน้าเบา ๆ เหมือนเตือนว่าฉันไม่ควรทำแบบนี้ ฉันก็เพิ่งนึกออกว่ามันเป็นการไม่ควรจริง ๆ ที่เสียงดังใส่นายหัวต่อหน้าคนอื่น ๆ ฉันเลยรีบยกมือไหว้เพื่อขอโทษทันที แต่แล้วหน้าฉันก็ถูกมือของเขาจับเข้าที่ปลายคาง "หน้าแดงจริงด้วย" "..." "พักก่อนก็ได้" "อืม" ฉันรีบเอาตัวเองถอยหลังอย่างเร็วเพื่อให้หลุดพ้นจากจากสัมผัสนั้น จากที่กำลังโมโหตอนนี้ฉันรู้สึกใจเต้นแรงมากไม่รู้เพราะอะไร อาจเพราะกลัวเขาจะโมโหที่ฉันเสียงดังใส่ แต่ไอ้ที่เขามาจับหน้าฉันจะไม่ให้ตกใจได้ยังไง ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยให้ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้แบบนี้ ไม่ใช่ว่าไม่มีใครมาจีบแต่ฉันยังไม่เจอคนที่ทำให้ใจเต้นแรงแบบคิดถึงหรืออยากเจอเลยสักคน ถอยหลังอย่างเร็วความซวยซ้ำซวยซ้อนคือลื่น ถ้าคิดว่าจะมีคนมาช่วยแบบใน ซีรี่ย์บอกเลยนี่ชีวิตจริง "เอ้า...ยัยซื่อบื้อเจ็บไหมนั่นอ่ะ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม