ขอโทษนะ

1582 คำ

@ สองวันผ่านไป “ฉลามนายพาตัวเพื่อนนายออกจากห้องเพื่อนฉันได้แล้ว” ร่างสูงของวายุนอนอยู่บนโซฟาโดยมีขวดเหล้ากระจัดกระจายเกลื่อนพื้น “อันดา เกิดอะไรขึ้น” ตลอดสองวันที่ผ่านมาฉลามมักวนถามคำถามแบบนี้ เพื่อช่วยเพื่อนของตัวเอง แต่ก็มักจะได้คำตอบเดิม ๆ จากอันดาทุกครั้ง “ถามเพื่อนนายเองสิ” “ไอ้วายุ ลุก มึงจะนอนเมาแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย” คูเปอร์เดินไปเขย่าร่างสูงให้ได้สติกลับมา และประโยคแรกที่คนเมาพร่ำเพ้อก็คือผู้หญิงที่เขาเฝ้ารอตลอดสองวันเต็ม “ฮันนี่ กลับมาแล้วเหรอ ฮันนี่กลับมาหาผมแล้วใช่มั้ย” น้ำเสียงแหบแห้ง ใบหน้าซีดเผือดจากพิษไข้ทำให้วายุดูไม่เป็นผู้เป็นคนเลยสักนิด “ไอ้วายุ นี่กูเอง” “มึงมาทำไม” เมื่อได้ยินเสียงของคูเปอร์ ร่างสูงของวายุจึงได้สติกลับมา ชายหนุ่มยันตัวลุกขึ้นนั่งท่าทางอ่อนเพลีย “นี่นายวายุ นายควรย้ายตัวเองออกจากห้องเพื่อนฉันได้แล้ว” อันดากอดออกไล่ร่างสูงของวายุให้ออกจากห้องของเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม