“น้องนีรอย่าเพิ่งไปนะ เดี๋ยวพี่มาแป๊บนึง”
ว่าจบฟลอเรนซาก็รีบขยับเท้าออกจากห้องไป ฟอซโซกับนีรญามองตามร่างแบบบางของฟลอเรนซาไปอย่างแปลกใจ ทว่าครู่เดียวเจ้าตัวก็กลับมา พร้อมยัดบางสิ่งใส่มือนีรญา หญิงสาวรับเอาไว้อย่างงงๆ
“อะไรคะ”
“สเปรย์พริกไทย พี่ซื้อมาจากเมืองไทยเลยนะ ตอนที่เราไปที่คฤหาสน์ลิลลี่เมื่อปีที่แล้ว”
“เอ่อ แล้วฟลอนซ์เอามาให้นีรทำไมคะ”
นีรญามองฟลอเรนซาก่อนจะเหลือบสายตาไปที่ฟอซโซ ใบหน้าหล่อเหลากระตุกยิ้มมุมปากคล้ายกับว่าเขาเข้าใจสถานการณ์ตรงหน้า
แต่นีรญาไม่เข้าใจเลยสักนิด
“เอาไว้ป้องกันตัว”
“คะ”
“เผื่อพี่ชายคิดจะเอาเปรียบ น้องนีรก็จัดการพ่นสเปรย์พริกไทยใส่หน้าพี่ชายไปเลย อย่าไปเห็นใจ อย่าไปยอมเด็ดขาด เข้าใจไหม”
“เอ่อ ค่ะ”
นีรญารับคำอย่างไร้ทางเลือก เมื่อถูกฟลอเรนซามองด้วยสายตาคาดหวัง แต่เธอน่ะหรือจะกล้าพ่นสเปรย์พริกไทยใส่หน้าเขาแบบนั้น
ไม่เลยสักนิด
“ดีมากจ้ะน้องนีร”
ว่า
