ตึก ตึก!!
เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบกับพื้นหินอ่อนดังก้องทั่วห้องออฟฟิศใหญ่ของตนเอง คริสติน่าอยู่ในชุดเดรสรัดรูปสีแดงกำมะหยียืนหันหน้าไปทางหน้าต่างบานใหญ่ที่สามารถมองวิวได้ 360 องศา ดวงตาคมกริบของเธอฉายชัดถึงอารมณ์ที่คุกรุ่นราวกับเปลวเพลิงที่พร้อมจะเผาผลาญทุกสิ่ง ใบหน้าสวยหยิ่งที่เคยแต่งแต้มรอยยิ้มเย้ยหยันแต่ตอนนี้กลับแข็งกร้าวดุดันจนคนรอบข้างไม่กล้าแม้แต่จะสบตา เพราะเธออารมณ์ร้ายขึ้น ๆ ลง ๆ ตั้งแต่วันที่เบนจามินมาข่มขู่เธอเพื่อผู้หญิงคนนั้น
“คุณคริสติน่าค่ะ”
เสียงเลขาสาวคนสนิทเอ่ยขึ้นเบา ๆ ขณะเธอถือแฟ้มรายงานเดินเข้ามาในห้องทำงานอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ “มีข่าวล่าสุดเกี่ยวกับคุณเบนจามินค่ะ”
หญิงสาวหันขวับแววตาเปล่งประกายความสนใจทันที “ว่ามาสิ อย่าลีลา”
น้ำเสียงของเจ้านายสาวเย็นจัดจนทำให้เลขาเผลอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เพราะถ้าเธอรู้ข่าวนี้แผนการหวังของทุก ๆ อย่างในห้องนี้คงได้แตกเป็นผุยผง
