“มีค่ะถึงได้รีบกลับมาไงคะ” วิเวียนโต้กลับในสัญญาไม่ได้บอกไว้สักหน่อยว่าเธอควรกลับบ้านกี่โมง
“แล้วเธอไปไหนมาตั้งแต่เช้าแล้วพึ่งกลับมาเอาป่านนี้” เบนจามินถามเสียงเข้มนั่งกอดอกมองภรรยาในนามด้วยสายตาที่เย็นชา
“ฉันก็ต้องมีธุระของฉันบ้างไหมละคะคุณเบนจามิน”
“หึ ธุระของเธอมีแค่อย่างเดียววิเวียน” ชายหนุ่มเว้นช่วงพูดและเดินเข้ามาใกล้ร่างเล็กที่พยายามถอยหลังหนีแต่มือหนากลับจับรั้งไม่ให้เธอหนีไปไหนได้ “คือนอนอ้าขาให้ฉัน”
“ว้าย!” วิเวียนร้องตกใจเมื่อชายหนุ่มพูดจบเขากลับจับเธอขึ้นอุ้มพาดบ่า และล้วงกระชากชั้นในของเธอทิ้งอย่างไม่ไยดีว่ามันจะบาดเนื้อของเธอบ้างหรือเปล่า
ตุบ!
“อื้อ” วิเวียนร้องครางด้วยความเจ็บเพราะเขาเหวี่ยงเธอลงบนเตียงอย่างแรงจนทำให้เธอเผลอกัดปากของตัวเองอย่างไม่ได้ตั้งใจ
“ถอดเสื้อของเธอออก” เสียงทรงอำนาจสั่งมันทำให้เธอไม่พอใจเล็กน้อย
วันนี้เขาดูเป็นคนใจร้อนและนิสัยแย่มาก
วิเวียนคิ
