ตอนที่ 2
667 คำ
รถหรูขับแล่นเข้ามาจอดหน้าอาคารที่เขียนว่าหากคุณกำลังหาสิ่งที่ต้องการเราช่วยคุณได้ ขายาวก้าวเดินเข้ามาในอาคารด้านในและเห็นมีพนักงานต้อนรับยืนยิ้มให้ก่อนที่พวกเธอเหล่านั้นจะเดินเข้ามาหาด้วยรอยยิ้ม
“คุณลูกค้ากำลังมองหาสิ่งไหนอยู่ค่ะ”
“คุณมีทุกอย่างในสิ่งที่ผมต้องการเลยไหม”
“ขอแค่คุณลูกค้าบอกมาค่ะ”
“ผมต้องการสินค้าที่จะมาแต่งงานด้วย” เขาไม่พูดถึงผู้หญิงแต่เปรียบเสมือนเธอคือสินค้าที่เขาจ่ายเงินและได้มา ดังนั้นก็ไม่เห็นจำเป็นต้องให้ค่า
“มีค่ะ เชิญคุณลูกค้าด้านในค่ะ” พนักงานต้อนรับยิ้มหวานและพาเขามานั่งฝั่งโซนด้านในแทน และมีผู้หญิงที่ดูมีอายุเล็กน้อยแต่เธอกลับดูงามสง่าเข้ามานั่งฝั่งตรงข้ามและวางแฟ้มไว้ตรงหน้าของเขา
“เชิญคุณเลือกดูได้เลยค่ะ ชอบแบบไหน”
เบนจามินหยิบแฟ้มขึ้นมาเปิดและต้องแสยะยิ้มเมื่อเห็นสิ่งที่เขาตามหา ไม่น่าเชื่อว่าจะมีธุรกิจแบบนี้อยู่ด้วย มันไม่ได้มีแค่หลักสิบแต่มันมีถึงหลักร้อยให้เขาเลือก เขาสามารถจิ้มได้เลยว่าจะเอาใคร แต่คนอย่างเขาก็ต้องเลือกหน่อยมาถึงขนาดนี้แล้ว
“คนนี้” เขาวางแฟ้มและใช้นิ้วเคาะผู้หญิงในรูปที่มีผมสีช็อกโกแลต และเธอยิ้มค่อนข้างหวานจนเขารู้สึกสนใจ
“อ่า วิเวียน” เธอฉีกยิ้มและเอามือเท้าคางเล็กน้อยเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง “แต่เธอคนนี้ไม่มีประสบการณ์มาก่อนเลยนะคะ”
“อะไรที่คุณบอกเธอไม่มีประสบการณ์”
“ทุกอย่างเลยค่ะ ไม่ว่าจะเรื่องบนเตียง และเรื่องการแต่งงาน”
“ผมไม่สนหรอกว่าจะมีหรือไม่มีถึงยังไงสักวันเธอก็ต้องมีอยู่ดี”
“บอกจุดประสงค์ของคุณมาหน่อยค่ะ ว่าต้องให้เธอทำอะไรบ้างถ้าอยู่ในฐานะภรรยาในนามของคุณ”
“อันดับแรกภายในหนึ่งปีเธอต้องตั้งครรภ์มีลูกให้กับผม”
“อืม อันนี้ไม่เคยเจอเลยค่ะ ถึงขั้นต้องมีลูกกัน ราคามันอาจจะเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัวคุณจะโอเคไหม”
“กี่บาทผมก็ไม่สน”
“ค่ะ อีกสองวันคุณจะได้ภรรยาของคุณ”
“คุณจะไม่ให้ผมได้เจอเธอก่อนเหรอ”
“เราจะส่งเธอให้กับคุณภายในสองวันค่ะ และเธอจะทำทุกอย่างตามที่คุณต้องการ”
“ดี ผมจะรอ”
“ขอให้เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพค่ะ”
หลังจากที่ชายหนุ่มเดินออกไปได้ไม่นานก็มีสาวน้อยร่างบางเดินเข้ามานั่งตรงที่เคยมีชายหนุ่มนั่งอยู่ก่อนหน้า
“เธอได้ยินแล้วใช่ไหมวิเวียน”
“ค่ะแม่เลี้ยง” ทุกคนที่นี่จะต้องเลี้ยงผู้หญิงที่ดูแลที่แห่งนี้ว่าแม่เลี้ยง และเธอเองกำลังนั่งก้มหน้างุดเพราะรู้สึกกลัวขึ้นมา
“แต่เงื่อนไขของนายจ้าง คือเธอต้องตั้งท้องลูกให้เขา”
“มันมากไปค่ะแม่เลี้ยง”
“เธอบอกว่าต้องการเงินด่วนไม่ใช่เหรอ ถ้าหาทางออกไม่ได้ก็ก้มหน้ารับมันไปเถอะ เพราะไม่แน่เธออาจจะได้อยู่สุขสบายก็ได้ เพราะนายจ้างคนนี้รวยและมีหน้ามีตาทางสังคมไม่เบา”
วิเวียนกุมมือของตัวเองและนั่งใช้ความคิด มันต่างจากที่เธอนั้นคิดมาก เพราะตอนแรกคิดว่าแค่แต่งงาน แต่งเสร็จตามสัญญาจ้างแล้วก็ค่อยหย่า แต่นี่เธอกลับต้องมีลูกให้กับเขาอีก
“เอาไงเธอจะรับไหม อีกอย่างนายจ้างเจาะจงว่าเป็นเธอด้วย โชคไม่ได้เข้าหาแบบนี้บ่อย ๆ นะวิเวียน น้องชายเธอต้องการเงินค่าผ่าตัดโดยด่วนไม่ใช่เหรอ”
ใช่น้องเธอสำคัญกว่าสิ่งไหนทั้งนั้น “ค่ะหนูจะทำงานนี้”
“ดีมาก อีกสองวันเตรียมตัวเองให้พร้อม”
“ค่ะแม่เลี้ยง”
- ผู้เขียน
