บ่วงเสน่หาเลขาบนเตียง

ปกป้องลูก

เมื่อตัดสินใจที่จะเดินจากลา ทางเลือกเดียวที่มีคือการหนีไป เพราะไม่เช่นนั้นเธออาจจะไม่สามารถปกป้องชีวิตลูกน้อยที่อยู่ในครรภ์ได้ พอฤทัยจึงตัดสินใจไปอยู่กับพี่สาวที่ไร่สิงหเดช ที่จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งเป็นไร่ของพี่เขยเธอ หญิงสาวจากกรุงเทพมหานครไปราวกับนกปีกหัก เธอมีเพียงกระเป๋าใบเดียวเท่านั้น ที่จะเดินทางไปหาพี่สาว ซึ่งพบตะวันพี่สาวของเธอเป็นญาติเพียงคนเดียวที่เธอเหลืออยู่ สองพี่น้องเป็นเด็กกำพร้าเพราะบิดามารดาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์

นั่นทำให้สองพี่น้องต้องพยายามดิ้นรนส่งเสียตนเองเรียน โชคดีที่พบตะวันได้แต่งงานกับพ่อเลี้ยงหนุ่ม เจ้าของไร่ชาทางภาคเหนือ ทำให้เธอมีชีวิตที่สุขสบาย แถมตอนนี้เธอยังมีทายาทตัวน้อยๆ อายุสามขวบ วัยกำลังน่ารักน่าชังเลยทีเดียว ช่างเป็นชีวิตที่น่าอิจฉาเหลือเกิน ตอนนี้พบตะวันได้หลุดจากอดีตที่เป็นชีวิตที่ต้องดิ้นรน กลายเป็นแม่เลี้ยงที่มีแต่คนนับหน้าถือตา ในขณะที่พอฤทัยกลับเป็นได้เพียงนางบำเรอ แถมตอนนี้ยังท้องไม่มีพ่ออีกต่างหาก ชีวิตของสองพี่น้องช่างต่างกันเหลือเกิน

ไม่ว่าอย่างไร พบตะวันก็ยังรักน้องสาวเพียงคนเดียวของเธอเหมือนเดิม เธอไม่เคยคิดว่าตนเองสูงส่ง เธออยากให้น้องสาวมาอยู่กับตนเองตั้งนานแล้ว แต่พอฤทัยไม่ยอมมาอยู่ เมื่อได้ข่าวว่าน้องสาวจะมาอยู่ด้วยครั้งนี้ มันทำให้เธอดีใจเป็นอย่างมาก และก็แอบสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องสาว ที่อยู่ๆ ตัดสินใจทิ้งชีวิตที่เมืองกรุง เข้ามาอยู่ป่าอยู่เขา เมื่อได้พบหน้า พบตะวันตั้งใจว่าเธอจะสอบถามน้องสาวอีกที

“ตัวมีเรื่องอะไรหรือเปล่า ทำไมตัวตาบวมแบบนี้” พบตะวันรีบถามน้องสาว หลังจากที่เธอสวมกอดน้องสาวด้วยความคิดถึง

“ตะวัน เราไม่ไหวแล้ว” เมื่อได้เห็นหน้าพี่สาว ซึ่งเป็นครอบครัวเพียงคนเดียวที่เธอเหลืออยู่ หญิงสาวก็ร้องไห้ออกมาอย่างไม่อาย พบตะวันเห็นดังนั้นก็คว้าร่างน้องสาวเข้ามากอดอีกครั้ง ก่อนที่จะลูบศีรษะน้องสาวเพื่อปลอบประโลมด้วยความตกใจ เธอไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับน้องสาวของตน เธอได้แต่มองน้องสาวด้วยความสงสาร

“ไม่เป็นไรนะ พอใจยังมีเราอยู่ มาอยู่ที่นี่เถอะ มาอยู่ดูแลยัยน่านฟ้าด้วยกันนะ” พบตะวันเอ่ยถึงบุตรสาวตัวน้อย ซึ่งเป็นดวงใจของทุกคน ตอนนี้ยัยน่านฟ้าของเธอ น่าจะเป็นยาดีตัวเดียว ที่พอจะช่วยเยียวยาจิตใจน้าสาวคนนี้ได้

“ขอบคุณมากเลยนะตะวัน” พอฤทัยไม่มีคำใดที่จะเอ่ยอีกแล้วนอกจากคำว่าขอบคุณ เธอรู้สึกดีใจเหลือเกินที่มีพี่สาวคนนี้คอยเคียงข้าง

“ว่าแต่เรื่องราวมันเป็นมายังไง ทำไมถึงได้ร้องไห้ขนาดนี้” พบตะวันยังคงกอดร่างของน้องสาวไว้ด้วยความสงสาร