“ฉันเชื่อก็ได้” แพทริกกลั้วหัวเราะ นั่นทำให้อารอนรู้ว่าแพทริกไม่ได้เชื่อในสิ่งที่เขาบอกเลยสักนิด
“นายไม่เชื่อฉัน”
อารอนแสร้งว่า ก่อนจะลุกขึ้นเต็มความสูงแล้วสาวเท้าเข้ามาหาแพทริกที่นั่งอยู่ที่โซฟาตัวตรงกันข้าม
“ฮะ…เฮ้ย นายจะทำอะไร” แพทริกร้องถามเสียงหลง เมื่อจู่ๆไอ้เพื่อนตัวแสบก็สาวเท้าเข้ามาหา แถมยังเท้าแขนสองข้างไว้ที่พนักโซฟาด้านหลังของเขา ทำให้ตัวเขาต้องอยู่ในอ้อมแขนของอารอน ขนลุกเป็นบ้า
อารอนไม่ตอบในสิ่งที่แพทริกถาม ใบหน้าหล่อเหลาแกล้งโน้มลงมาราวกับจะจุมพิต จนแพทริกต้องเบือนหน้าหนี
“อย่านะโว้ย ฉันเตะนายจริงๆนะ” แพทริกร้องโวยวาย ทั้งๆที่เปลือกตาหนาปิดแน่น ไอ้เพื่อนตัวแสบเล่นแรงเกินไปแล้ว เอาซะเขาขนลุกเกรียวไปทั้งตัว
อารอนทำเพียงหัวเราะหึๆในลำคอ และยังแกล้งคร่อมร่างของแพทริกอยู่แบบนั้น จนปรียาภัทรที่ออกมาจากห้องบังเอิญมาเห็นทั้งคู่เข้าพอดี และจากมุมที่เธอเห็นทำให้หญิงสาวคิดว่าชายคน
