“งั้นก็ไปเถอะค่ะ วีอยู่คนเดียวได้” อารอนมาต่างบ้านต่างเมืองคงอยากออกไปเที่ยว ถ้าเธอไม่อนุญาตก็ดูจะเสียมารยาทจนเกินไป
“อย่างอนผมนะ ผมไปไม่นานหรอก”
“ไม่นานนี่…กี่ชั่วโมงคะ” คนตัวเล็กแกล้งตีรวน
“โธ่วี!” คนตัวโตเรียกเธอเสียงอ่อย ริมฝีปากบางจึงขยับยิ้ม
“วีล้อเล่นน่ะค่ะ คุณแพทริกไปเถอะ”
“ผมจะรีบกลับนะครับ รับรองว่าไม่เกินเที่ยงคืน”
“ค่ะ” เสียงหวานตอบรับ
“อย่าหนีผมไปไหนนะ ผมมีเรื่องจะคุยด้วย”
“เรื่องอะไรเหรอคะ”
“ไว้กลับมาก่อนเดี๋ยวผมบอกนะ”
“ก็ได้ค่ะ” ก่อนเดินออกไปคนตัวโตก็ไม่วายหันมาจูบแก้มเนียนใสเสียฟอดใหญ่ คนตัวเล็กแก้มแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างอัตโนมัติ คนตัวโตเดินผิวปากออกไปอย่างอารมณ์ดี ทิ้งให้เธอยืนเอามือลูบแก้มใสที่เขาสัมผัสเมื่อครู่ด้วยรอยยิ้ม
เที่ยงคืน!
เขาบอกเธอว่าจะกลับไม่เกินเที่ยงคืน แต่นี้ปาเข้าไปตีหนึ่งกว่าเขาก็ยังไม่โผล่ โทร.มาบอกสักนิดก็ยังไม่มี บ้าที่สุด! แล้วยังมีหน้ามา
