“เสกเด็กเข้าท้องคุณดี”
“คนบ้า!”
“ไม่แน่นะ ตอนนี้เขาอาจจะไปนอนเล่นในท้องคุณแล้วก็ได้ คุณก็รู้นี่ ว่าผมไม่เคยป้องกัน” แพทริกกระตุกยิ้มที่มุมปาก ถ้าเป็นคนอื่นเขาป้องกันทุกครั้ง แต่กับคนตัวเล็กบอกเลยว่าเขาตั้งใจมากที่ให้เป็นแบบนี้
“ไม่มีทางค่ะ” เสียงหวานตอบกลับอย่างมั่นใจ
“ทำไมคุณถึงแน่ใจ”
“ก็...แค่ไม่กี่ครั้งเอง ไม่มีทางเป็นไปได้หรอกค่ะ”
“ไม่ยักรู้นะ ว่าคุณนับจำนวนครั้งที่เรารักกันด้วย” แพทริกยิ้มเจ้าเล่ห์
“ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ” คนตัวเล็กรีบยกมือปฏิเสธเป็นพัลวัน เพิ่งจะรู้ตัวว่าเธอพลาดแล้วที่พูดแบบนั้น หน้าจึงแดงก่ำเพิ่มขึ้นมาอีกเท่าตัว
“อย่าลืมนับครั้งนี้ด้วยล่ะ” พูดจบเขาลุกขึ้นแล้วอุ้มคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมแขนเดินตรงไปยังห้องนอนทันที วีรณาได้แต่ร้องโวยวายให้เขาปล่อยเธอไปตลอดทาง แต่มีหรือที่เขาจะยอมปล่อยอย่างที่เธอต้องการ
แพทริกพาคนตัวเล็กมาที่เตียงหลังใหญ่ที่ตั้งอยู่ในห้องนอน ค่อยๆวา
