“คุณพ่อ คุณแม่ ลินกลับมาแล้วค่ะ”
เสียงเรียกจากลูกสาวคนโตสุดที่รักของครอบครัว ลูกสาวไม่ค่อยอยู่ติดบ้านชอบออกท่องเที่ยวโลกกว้างตลอดหลังจากที่บิดาตามใจให้ของขวัญลูกสาวหลังจากเรียนจบป.ตรี และต่อมาขอเรียนป.โทที่ลอนดอนจนจบ แต่ลูกสาวมาริคยังชอบออกไปเที่ยวต่างประเทศ
จนคนเป็นพ่อให้กลับมาทำงานเสียที อายุเองก็ไม่ใช่สาวน้อยมหาวิทยาลัยสมัยแต่ก่อนและเขาอยากให้ลูกสาวคนโตได้แต่งงานกับคนดีๆ เสียทีเหมือนลูกชายคนโตแต่งงานไปเมื่อปีที่แล้ว
“มาแล้วเหรอมาลิน ลูกรัก”
บัวหอม มารดาของเธอจูงหลานชายคนโตวัยห้าขวบที่พ่อแม่ฝากเลี้ยงดูหนึ่งสัปดาห์เพราะติดธุระบางอย่างที่ต่างจังหวัด
“มาให้พ่อกอดหน่อย ลูกสาวของพ่อโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นแล้ว พ่อภูมิใจในตัวลูกที่สุด”
มาริคสวมกอดลูกสาวแสนซน เป็นที่รักของครอบครัว โดยมีปราชญ์ยกกระเป๋าเดินทางของคุณหนูใหญ่เข้ามาทางด้านหลัง
“ลินก็คิดถึงคุณพ่อคุณแม่ คิดถึงหลานออกัสที่รักเดียวกันค่ะ” มาลินโผเข้าสู่อ้อมกอดอบอุ่นของบิดาที่อ้าขาแขนรอรับก่อนหันมาโอบกอดมารดาที่อยู่ข้างกาย
“กลับมาคราวนี้จะอยู่กี่วันล่ะลูกลิน”
ที่บัวหอม มารดาเธอถาม เป็นเพราะว่าทุกครั้งที่ลูกสาวกลับมาชอบอยู่ไม่ถึงสองสัปดาห์ ลูกสาวอยู่ติดบ้านนานๆ ไม่ได้ต้องออกไปท่องเที่ยวต่างประเทศเหมือนอย่างเดิม
“ลินเกเรเที่ยวหาความสุขใส่ตัวเองมาหลายปี ลินจะกลับมาอยู่บ้านกับพ่อแม่ถาวรและลินจะยอมทำงานโรงแรมของคุณปู่ที่คุณพ่อต้องการ ลินมีเรื่องสำคัญจะบอกพ่อแม่อีกด้วย” สายตาหวานเชื่อมหันจ้องมองบอดี้การ์ดหนุ่มสุดที่รักของเธอ ออกัสเข้ามาเกาะขาอาสาว
“อาลิน ไหนล่ะครับหุ่นยนต์ตัวใหม่ของออกัส”
หลานชายสุดแสบไม่ลืมเรื่องสัญญาจากคุณอา ก่อนอาลินจะไปเที่ยวอีกครั้ง หลานชายจึงขอของฝากเป็นหุ่นยนต์ตัวใหม่ที่เขาชื่นชอบ
“อาลินไม่ลืมหรอกครับ หลานอาน่ารักมากขนาดนี้ อาต้องซื้อให้อยู่แล้ว ทำไมตัวหนักขึ้นจัง ทีตอนนั้นอาอุ้มออกัสได้สบาย” มาลินโอบอุ้มหลานชายวัยห้าขวบขึ้น ออกัสฉายแวววาบวับเมื่อได้ยินหุ่นยนต์ตัวใหม่
“ขอบคุณครับ อาลินดีใจมาก ใจดีกว่าพ่อเมศอีก ออกัสจะได้เอาหุ่นยนต์อวดเพื่อนที่โรงเรียนแล้ว”
“เข้ามานั่งคุยข้างในดีกว่านะลูกลิน พ่อมีเรื่องสำคัญจะคุยกับลูก”
มาริคเอ่ยตัดบทก่อนชักชวนลูกสาวและหลานชายเข้านั่งคุยข้างในคฤหาสน์ ทว่าลูกสาวหันมาทางบอดี้การ์ดหนุ่มที่ยืนนิ่งไร้ตัวตนตั้งนาน
“ปราชญ์ นายก็เข้ามาพร้อมกันสิ คุณพ่อ ลินเองก็มีเรื่องสำคัญจะคุยกับคุณพ่อคุณแม่เหมือนกัน”
มาลินไม่พูดเปล่าจับมือชายคนรักเข้าบ้านโดยไม่สนใจสายตาแปลกของบิดามารดา
“ออกัส อาลินมีเรื่องจะคุยกับคุณปู่คุณย่าตามประสาผู้ใหญ่ ออกัสเล่นกับหุ่นยนต์ตัวใหม่ที่อาซื้อมาให้ก่อนนะ”
“ว้าว ตัวโปรดของออกัสที่อยากได้มากเลยครับ ขอบคุณครับอาลินคนสวย” หลานชายตัวแสบได้ของเล่นตัวใหม่รีบออกไปเล่นพร้อมกับพี่เลี้ยงที่ปรเมศจ้างมาเลี้ยงดูระหว่างเขากับภรรยาไม่อยู่
“ลูกลินบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะบอกพ่อแม่ เรื่องอะไรกันเหรอ ทำไมต้องจูงมือปราชญ์เข้ามาด้วย ลินกับปราชญ์สนิทสนมถึงขนาดแตะเนื้อต้องตัวกันตอนไหน”
บิดาเอ่ยถามลูกสาวคนโตสุดหวงแหน สายตาเหลือบมองบอดี้การ์ดที่ตัวเองอุปการะเลี้ยงดูตั้งแต่เด็กพร้อมกับลูกสาวด้วยแววตาไม่ไว้วางใจ
มันผิดปกติตั้งแต่ปีก่อนที่ปราชญ์มักชอบตามติด สนิทสนมกับมาลินมากกว่าคำว่าเพื่อนและมากกว่าลูกสาวเจ้านายกับลูกน้อง ปราชญ์ทำได้หลบสายตาจ้องจับผิดของผู้เป็นเจ้านาย
“ก็ปราชญ์กับลินเป็นเพื่อนเล่นด้วยกันตั้งแต่ลินยังเด็ก เราสองคนย่อมสนิทสนมกันเป็นธรรมดา คุณพ่ออย่าคิดมากสิ”
มาลินส่งยิ้มหวานอ้อนบิดาให้อารมณ์ดีอย่างที่เคยทำมาและมันก็ได้ผลทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ท่าทางท่านจะเชื่อครึ่ง ไม่เชื่อครึ่ง
“แต่พ่อกลับคิดว่าให้ปราชญ์สนิทสนมกับลูกลินมากต่อไปคงไม่ดี พ่อไม่อยากให้คนข้างนอกนินทาลูกได้”
“คุณพ่อ ที่ลินอยากจะพูดก็คือเราสองคนจะสนิทสนมกันมากขึ้นต่างหาก คุณพ่อ ลินจะขอคุณพ่อให้ช่วยจัดงานแต่งงานลินกับปราชญ์ได้ไหมคะ ลินรักปราชญ์ ปราชญ์ก็รักลิน”
คนเป็นลูกสาวสุดหวงแหนบอกความจริงและความต้องการในใจตัวเอง ขณะที่มืออีกข้างจับมือใหญ่ของชายคนรักไว้แน่น ไม่คิดว่าคนเป็นบิดามารดาช็อคมากขนาดไหน
“แต่งงาน? หมายความว่ายังไง”
มาริคเกือบตั้งสติของตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ เมื่อลูกสาวแสนน่ารักกลับถูกคนที่เขาคิดว่าสนิทและไว้วางใจถูกทรยศหักหลังมาตลอดโดยที่เขาไม่รู้ตัว
“คุณท่านมาริค ผมรักคุณหนูลินมาก ผมขอโทษที่ล่วงเกินลูกสาวท่าน ผมต้องการรับผิดชอบทุกอย่าง”
ปราชญ์ บอดี้การ์ดหนุ่มคุกเข่าลงตรงหน้าพวกท่านสองคน ก้มหน้ายอมรับความจริง เขาหักห้ามใจตัวเองไม่คิดล่วงเกิน แต่ว่าทนความน่ารักของเธอไม่ไหวก็เลย...
“ไอ้ปราชญ์ นายทำอะไรลูกสาวฉัน บอกมา!” คนเป็นพ่อขมวดคิ้วก่อนตะคอกเสียงดุใส่คนสนิทคิดว่าไว้วางใจ กลับไม่คิดว่าจะฝากปลาย่างไว้กับแมว!
“ลินอธิบายได้ค่ะคุณพ่อ เมื่อคืนก่อนที่เราจะกลับมา ลินต้องการจองปราชญ์ไว้จึงยอมเป็นของกันและกัน ลินรักเขา และลินก็ไม่คิดว่าชีวิตนี้ลินจะไม่รักใคร นอกจากปราชญ์ พ่ออย่าโกรธเขาเลยนะคะ”
มาลินออกโรงปกป้องชายคนรักและทำให้บิดาเดือดดาล เสมือนมีใครมาพรากลูกสาวสุดที่รักไป...ตลอดกาล
“ลิน นี่ลูกกล้าทำกับพ่อกับแม่ถึงขนาดตาต่ำคว้าเอาคนไม่มีอนาคตอย่างมันทำสามีเลยเหรอ ไอ้เลว แกออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้ ฉันไล่นายออก ปราชญ์”
“คุณท่าน แต่ผมรักลูกสาวท่านจริงนะครับ ผมยินดีแต่งงานกับคุณหนู โอ๊ย!” ปราชญ์ถูกมาริคถีบยอดอกอดีตลูกน้องต้อยต่ำเต็มแรงก่อนพาลูกสาวแยกออกจากมัน
“มันจะไม่มีงานแต่งงานเกิดขึ้น แกเป็นแค่คนไม่มีหัวนอนปลายเท้าอยากจะมาเด็ดดอกฟ้าอย่างลูกสาวฉัน จะไปตายที่ไหนก็ไป แกอย่ามายุ่งกับลูกสาวฉันอีก”
มาริคตะโกนไล่อดีตบอดี้การ์ดคนสนิท เขาคำรามสั่งให้การ์ดคนอื่นลากคอมันออกจากบ้านหลังนี้
“คุณท่านครับ”
ปราชญ์พยายามดิ้นรนขัดขืนจากฝูงบอดี้การ์ดของมาริคตามคำสั่งผู้เป็นประมุขใหญ่
“ปราชญ์ อย่าไป ลินรักปราชญ์ คุณพ่อ”
มาลินน้ำตานองในใจพยายามคว้าตัวคนรักกลับมา แต่คนเป็นพ่อยึดตัวเอาไว้ไม่ให้ใจแตกไปหาปราชญ์
“หยุดบ้าได้แล้วลิน ผู้ชายคนนั้นมันไม่มีอะไรดีสำหรับลูก พ่อเตรียมคนที่เหมาะสมกับลูก มากกว่าคนไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างมัน พ่อไม่ยอมให้ลูกไปตกระกำลำบากกับเด็กกำพร้าเด็ดขาด ตัดใจจากมันเสียเถิด”
“ลินไม่ต้องการคนที่เหมาะสมกับลิน ลินต้องการเขาคนเดียว ลินรักปราชญ์ ไม่ว่าเขาจะไม่ใช่ลูกคนรวยก็ตาม ลินไม่สน บ้านเราก็มีกินมีใช้ตั้งเยอะ คุณพ่ออย่ามาใจร้ายกับลินดีกว่า”
“ที่พ่อทำไปก็เพราะรักลูก พ่ออยากให้ลูกรับสิ่งที่ดีที่สุด ไม่ใช่ไปตกต่ำกับคนที่ไม่มีอนาคตอย่างไอ้ปราชญ์ มันย่ำยีหัวใจของพ่อที่มาล่วงเกินลูกลิน”
เขากับภรรยารักและเลี้ยงดูลูกสาวสองคนมาดี ทะนุถนอมราวกับไข่ในหิน ไม่ให้ผู้ชายคนไหนย่ำยีจิตใจลูกสาวสุดที่รักทั้งสอง โชคดีที่แก้วหอม ลูกสาวคนสุดท้องเป็นคนหัวอ่อน เชื่อฟังพ่อแม่ ไม่ออกนอกลู่นอกทาง ผิดกับมาลิน ลูกสาวหัวดื้อหัวรั้น เขาผิดเองที่ตามใจลูกสาวจนกลายเป็นแบบนี้
“พ่อใจร้าย พ่อรักแต่ตัวเอง ไม่เคยนึกถึงจิตใจลูก ลินรักเขา ลินจะไปอยู่กับเขา” มาลินพยายามขัดขืนออกจากการเกาะกุมบิดา แต่ว่าเธอถูกบิดาโมโหเลือดขึ้นหน้าตบใบหน้าหวานเต็มแรงเป็นครั้งแรก
เผียะ!
“ลูกไม่รักดี เห็นแก่ผู้ชายดีกว่าพ่อ พ่อไม่เคยรักแต่ตัวเอง พ่อรักลูกทุกคน อยากให้ลูกได้สิ่งที่ดีที่สุด พ่อผิดตรงไหน” มาริคมือไม้สั่น ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ที่เผลอขาดสติชั่ววูบตบใบหน้าลูกสาวเพื่อเรียกสติตัวเองกลับมา ครั้งแรกที่ตบลูกสาว
“โอ๊ย! พ่อตบลิน ลินเกลียดพ่อ!” มาลินเสียใจที่ถูกบิดาทำร้ายเป็นครั้งแรกของชีวิต เธอเกลียดพ่อ
“ลิน พ่อขอโทษ” บิดาพยายามเอ่ยขอโทษ ทว่าลูกสาวโกรธหนักรีบวิ่งออกไปจากห้องโถงใหญ่
“พี่ริค อย่าเพิ่งไปตอนนี้เลยค่ะ อารมณ์ร้อนด้วยกันทั้งคู่ ไปตอนนี้ยิ่งเลวร้ายลง บัวไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ริคต้องทำรุนแรงกับลูกลินด้วย”
บัวหอมโกรธผู้เป็นสามีที่ทำร้ายจิตใจลูกสาวคนโต ถึงมาลินจะหัวดื้อหัวรั้นไม่ยอมฟังพ่อแม่ แต่ว่ามาลินไม่เคยเป็นเด็กใจแตก ถึงเนื้อถึงตัวผู้ชายก่อนแต่งงานกัน
“ตอนนั้นพี่โกรธปราชญ์มากที่มันกล้าย่ำยีลูกสาวเรา มาลินบอกพี่ว่าลูกกับมันได้เสียเป็นผัวเมียแล้วนะสิ”
“อะไรนะคะ!”
บัวหอมเพิ่งรับรู้ความจริงว่าลูกสาวมีอะไรกันกับบอดี้การ์ดจนเรื่องเลยเถิด เธอตั้งรับความจริงไม่ไหวพลันสติดับวูบลงไป
“น้องบัว!”