สิ้นสุดถ้อยคำร้ายกาจก็มีอีกเสียงดังขึ้นแทรกมาทันที มันคือ เสียงฝ่ามือเล็กตวัดใส่ใบหน้าคมดังฉาด พร้อมมองด้วยสายตาตัดพ้อ
“มันจะมากไปแล้วนะ เลิกดูถูกฉันเสียที” เธอพูดสั่นเครือ ดวงตาเศร้าเต็มไปด้วยน้ำตา แล้วเม้มริมฝีปากแน่นเพราะเจ็บช้ำจากคำพูดดูถูกดูแคลนของอสูรไร้ใจ นี่เขาจะมองเธอในแง่ดีบ้างไม่ได้หรือ ทำไมต้องกล่าวหา ต้องด่าทอ นี่เธอไปทำกรรมอะไรไว้ ทำไมชาตินี้พบเจอแต่คนใจร้าย
ใบหน้าคมหันไปตามแรงตบ แต่ก็หันกลับมาส่งแววตาพิโรธใส่คนกล้าดีอย่างไว
“กล้ามากที่ตบฉันช้องนาง อยากลองดีกับฉันใช่ไหม”
“ค่ะ นางกล้า แล้วนางก็จะตบคุณอีก หากคุณยังไม่เลิกกล่าวหานาง” เธอจ้องมองอย่างไม่ยอมแพ้ แววตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เจ็บแค้น แต่ไม่นานแววตานั้นก็ต้องเปลี่ยนเป็นตระหนกตกใจ
เพราะชายหนุ่มก้าวเข้ามาหาราวกับอสูรร้ายที่พร้อมจะกระชากวิญญาณ ใบหน้าและแววตาคมช่างน่ากลัวเหลือเกิน เท้าบางรีบก้าวถ
