เมเตโอยังคงเดินตามไม่หยุด และเมื่อสบโอกาสตอนที่โอลิเวอร์กำลังเลือกของใช้เด็กอ่อนอยู่ เขาก็คว้ามือนุ่มและลากออกมาคุยกันเพียงลำพังสองคน
“นี่ปล่อยฉันนะ ฉันต้องไปอยู่ข้างๆ คุณปู่”
“เธอก็เห็นนี่ว่าคุณปู่มีป้าเกรซดูแลอยู่แล้ว หรือว่าชอบเอาหน้ากันล่ะ”
คนถูกกล่าวหาไร้เหตุผลกัดปากแน่น “ฉันทำอะไรมันก็ผิดเสมอนั่นแหละในสายตาของคุณน่ะ”
“ใช่ ผิดทุกครั้งนั้นแหละ และที่ผิดมากกว่านั้นก็คือ เธอเลือกพาคุณปู่มาที่ห้างนี้ทำไม”
“ก็คุณปู่อยากซื้อของนี่คะ”
“แต่ไม่จำเป็นต้องที่นี่”
วาดดาวไม่เข้าใจเลย ทำไมเมเตโอจะต้องโมโหด้วย “แล้วที่นี่มันไม่ดีตรงไหนคะ แอร์ก็เย็น ของก็เยอะ”
“มันไม่ดีตรงที่เจ้าของมันชื่อเมสันยังไงล่ะ”
เด็กสาวอึ้งไป อ้าปากค้าง
เมเตโอเบ้ปากมองอย่างรู้ทัน “ฉันรู้นะว่าเธอมีจุดประสงค์อะไรกับการมาที่นี่”
“คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ คุณแม็ต” วาดดาวครางออกมาอย่างอ่อนอกอ่อนใจ และก็พยายามจะเดินหนี แต่เ
