เมเตโอเลือกที่จะตื่นนอนแต่เช้า ไม่สิ... ความจริงเขาแทบไม่ได้นอนเลยด้วยซ้ำ ชายหนุ่มก้าวลงบันไดด้วยท่าทางไม่สดชื่นเหมือนเช่นทุกวัน สมองของเขาเอาแต่คิดถึงเด็กบ้าอย่างวาดดาวบ่อยมากจนน่าตกใจ
มันเริ่มต้นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน...? กับความหิวกระหายในกายที่มีต่อเด็กนรกคนนั้น
เมเตโอเฝ้าถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมาด้วยความวุ่นวายและสับสนในอก เขาไม่ใช่ผู้ชายวัยรุ่นที่กำลังคลั่งฮอร์โมน แต่เขาเป็นหนุ่มฉกรรจ์ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาอย่างโชกโชน แต่กลับมาตกม้าได้กับเด็กจรจัดอย่างวาดดาว
ชายหนุ่มก้าวเท้าไปกระแทกลมหายใจอย่างเคร่งเครียด ตั้งแต่วันนั้น... ที่เขาได้เห็นร่างเปลือยของวาดดาวในห้องน้ำ ภาพความอวบอัดสมบูรณ์แบบนั้นก็ตามหลอกหลอนเขายังกับผีบ้า และยิ่ง... ยิ่งได้จูบปากอิ่มที่เขาไม่เคยคาดฝันมาก่อนเลยว่าจะหวานฉ่ำได้ขนาดนี้ เขาก็ยิ่งคลุ้มคลั่ง ตอนนี้... เวลานี้... ในหัวของเขามีแต่ภาพและรสชาติของวาดดาวเต็มไปหมด
จนเขาเกล
