ลู่เซวียนเฉ่ากินยาบำรุงกำลังแล้ว นางกลับมีแรงขึ้นจึงเดินออกมาสำรวจรอบ ๆ จวนสกุลอวี้ ครั้งแรกที่ได้เหยียบจวนแห่งนี้ ก็มาเป็นฮูหยินน้อยอวี้เสียแล้ว นับว่านางรับรู้เรื่องราวของตระกูลอวี้เพียงเล็กน้อย ผ่านการบอกเล่าของฮูหยินใหญ่อวี้เพียงเท่านั้น
เมื่อเดินไปถึงลานด้านข้างที่มีศาลานางพบว่ามีของมากมายหลายหีบกับพ่อบ้านหวงกำลังยืนคุมบ่าวให้ยกไปจัดเก็บ
“ท่านพ่อบ้าน นี่ของอันใดกัน” ลู่เซวียนเฉ่าแปลกใจเล็กน้อย เพราะตามที่ตกลงกันคือสินเดิมมารดาเท่านั้นที่จะเก็บในเรือนของนาง ส่วนสินสอดทั้งหมดนางไม่คิดแตะต้อง เมื่อได้ออกจากตระกูลลู่สมใจ อย่างอื่นนางก็ไม่ต้องการอีกต่อไป
“เรียนฮูหยินน้อย นี่เป็นสินเดิมของท่านทั้งหมด ฮูหยินใหญ่สร้างเรือนเก็บสมบัติให้ฮูหยินน้อยด้านหลัง เดี๋ยวข้าน้อยจัดการนำสินเดิมจัดเก็บให้เรียบร้อย จะส่งบัญชีพร้อมกุญแจให้กับฮูหยินน้อยขอรับ” หวงกุ่ยกล่าวอย่างนอบน้อม มีใครไม่รู้บ้างฮูหย
