หลายวันต่อมา...
ตอนนี้เธอกำลังช่วยป้าตัวเองกับพี่ ๆ แม่บ้านทำลอดช่องสิงคโปร์เอาไว้ไปเสิร์ฟคุณดาหลากับสามีของเธอ ท่านทั้งสองเป็นเพื่อนของคุณท่านตั้งแต่สมัยเรียนป้าของเธอเล่าให้ฟังว่าแต่ก่อนพวกท่านมาเที่ยวที่นี่บ่อยมาก แต่เธอไม่เคยเจอเพราะเธอเพิ่งมาอยู่ที่นี่ได้ปีกว่าเอง ตอนนี้เราก็ทำเสร็จกันแล้วเธอได้รับมอบหมายให้เดินออกมาเสิร์ฟพวกท่านทั้งหลาย
“ขนมมาเสิร์ฟแล้วค่ะ” เธอวางถามของหวานลงพร้อมกับหยิบไปวาง
“แล้วนี้ใครกันนะ ทำไม่ไม่เคยเจอเลย” เพื่อนของคุณท่านมองหน้าเธอพร้อมกับเอ่ยถามเพื่อนตัวเอง
“ชื่อน้ำหนาวเป็นหลานของแม่บ้านอ่อนจ๊ะ”
“หน้ารักจริง ๆ เลย"
“ขอบคุณค่ะ”
“สวัสดีตอนเช้าครับคุณพ่อคุณแล้วก็คุณน้าคุณอาด้วยครับ”
ทุกคนกำลังคุยเล่นกันอย่างสนุกสนาน ก็มีเสียงแทรกขึ้นมานั้นก็คือเสียงของอนาคิน เธอจึงยืนนิ่งเพราะไม่กล้าขยับไปไหนเพราะเขายืนอยู่ด้านหลังเธอ
“ตื่นสายนะเรา”
“พอดีเมื่อคืนไปงานวั
