เป็นอีกวันที่นิฏฐาต้องแปลกใจ เพราะหญิงสาวยังไม่ทันก้าวเท้าพ้นออกจากรั้วโรงเรียน รถคันหรูแสนคุ้นตาก็มาจอดตรงหน้าเธอ กระจกฝั่งตรงข้ามค่อยๆ ลดลง พร้อมคนในรถเอ่ยประโยคเดิม
“ขึ้นรถ”
ทันทีที่เครื่องยนต์ดับสนิทยังที่จอดประจำในคฤหาสน์มีทรัพย์อนันต์ สองหนุ่มสาวต่างก็เปิดประตูแล้วก้าวลงมาจากตัวรถ นฤบดินทร์เดินอ้อมไปหานิฏฐาอีกฝั่งที่กำลังหอบหิ้วเอกสารกองโตออกมาจากตัวรถ
“เดี๋ยวพี่ถือให้”
“ไม่...” นิฏฐาตั้งใจจะแย้ง แต่พอเห็นสายตาดุๆ ของคนตัวสูง หญิงสาวจึงบอกเสียงอ่อน “ค่ะ”
นิฏฐายื่นเอกสารในมือให้นฤบดินทร์ ชายหนุ่มรวบเอาไปถือพร้อมกระเป๋าสะพายของเธอด้วย ร่างสูงสาวเท้าเดินนำหน้า โดยมีร่างเล็กเดินตามไปไม่ห่าง ใบหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยรอยยิ้มกับท่าทีเปลี่ยนไปของคนตัวสูง
ท่าทีที่เปลี่ยนไปที่ทำให้หัวใจของเธอต้องสั่นไหวอย่างรุนแรงซ้ำแล้วซ้ำเล่า
สองหนุ่มสาวก้าวเข้ามาในห้องนอน นฤบดินทร์วางเอกสารพร้อมกระเ
