“ไม่ปล่อยหรอก” นฤบดินทร์บอกเสียงรื่นรมย์ ก่อนจะกระซิบเบาๆ ที่ใบหูเล็กข้างหนึ่งของเธอ “เราแต่งงานกันแล้ว โซ่ไม่ต้องอ่านหนังสือแบบนี้หรอก ตอนนี้พี่ว่าโซ่ควรจะอ่านหนังสือประเภทวิธีมัดใจสามีให้อยู่หมัดอะไรแบบนั้นเสียมากกว่า”
ประโยคที่ออกมาจากริมฝีปากหยักลึกคล้ายเย้าแหย่แต่ทว่าทำให้ร่างเล็กเกร็งขึ้นถนัดตา พลางคิดในใจว่าโชคดีจริงๆ ที่เธอซ่อนหนังสืออีกเล่มเอาไว้ในลิ้นชัก ไม่เช่นนั้นเธอคงได้อับอายขายหน้าไปมากกว่านี้อย่างแน่นอน เมื่อเห็นคนตัวเล็กนิ่งเงียบไม่ยอมโต้ตอบ นฤบดินทร์จึงวางหนังสือในมือลงที่โต๊ะเล็กข้างหัวเตียง แต่เหมือนมีอะไรบางอย่างดลใจให้เขาดึงลิ้นชักออกมาแล้วตั้งใจจะเก็บหนังสือใส่ในนั้นแทน แต่เขากลับเห็นหนังสืออีกเล่ม และไม่พลาดที่จะหยิบมันออกมาอย่างถือวิสาสะ และทุกการกระทำของเขาอยู่ในสายตาของนิฏฐา หญิงสาวทะลึ่งตัวออกจากตักแกร่งอย่างร้อนรน นฤบดินทร์ก็ลุกขึ้นเต็มความสูงเช่นกัน ก่อนที่คน
